Bitmeyen Roman...

Hayata ve yaşama dair ne varsa A'dan Z'ye de...
Kullanıcı avatarı
Darkfuneral
Moderatör
Moderatör
Mesajlar: 536
Kayıt: 07 Şub 2003 01:00
İletişim:

Mesaj gönderen Darkfuneral »

...gözlerini açtı ve yavaş adımlarla lavabonun yolunu tuttu, elini yüzünü yıkadı, temiz ve ütülü elbiselerini giydi. Sanki o akşam o kabusu gören o değildi.
Saat 06:00'a geliyordu kapıya doğru ilerledi ayakkabılarını giydi ve işine doğru yol aldı..
All mankind loves a lover.

Kullanıcı avatarı
hi_fi_girl
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 769
Kayıt: 08 Eki 2006 00:00

Mesaj gönderen hi_fi_girl »

...herzamankinden farklı olarak o gün işine arabasıyla değil, yürüyerek gitmeye karar vermişti... Yüksek duvarlı bahçenin, ateş tuğlalarından yapılmış geniş yolunda ilerlerken; özenle kesilmiş çimlerin üzerine dökülen sarı yapraklar dikkatini çekti. Doğa, sonbaharın gelişini müjdeliyordu. İçini garip bir hüzünle, anlamsız bir enerji kapladı. Bahçeden çıkmadan az önce, onun için birçok anlam taşıyon o ağacın altına bir bakış attı. Sonra kafasını eğerek düşünceli bir biçimde büyük bakır sırlı kapıdan dışarı çıktı...

Kullanıcı avatarı
kamze
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 362
Kayıt: 05 Eki 2006 00:00
Konum: izMirR

Mesaj gönderen kamze »

düşündü..karısını,çocuklarını..arkasından yaşlı adamı,kokusu içine işleyen kadını -bir daha görebilecek miydi?- kadının amcasını,kapıdaki adamları..zihni ona anlam veremediği oyunlar oynuyordu..ama zaten o çok büyük oyunlar görmemiş miydi hayatı boyunca..çocukluğunu geçirdiği o yetimhane...ve yetimhanedeyken tanıdığı o "küçük kız"ı daha sonra yine görecekti..henüs fernandonun hikayesi bitmemişti.."küçük kız"ın hikayedeki rolü henüz sona ermemişti..
aradan yıllar geçmişti..
fernandı mutlu bir evlilik yaptı..ve güzel bir kızı ve kendisine çok benzeyen bir oğlu oldu..
tam herşey yoluna girdi diye düşünürken bir gün aniden kapısına bırakılan zarfla hayatı değişti..
kapıda zarfı gördü..belli ki posta aracılığıyla değildi gönderimi..isim yazmıyordu üstünde, gönderene dair hiçbir şey..sadece "fernando'ya.." diye bir not düşülmüştü zarfın üstüne silik bir kalem ve çarpık bir el yazısıyla..
işten yeni gelmişti ve tek düşündüğü eve gidip biraz uzanıp çocukları ve karısıyla vakit geçirmekti..fakat şu anda herşeyi unutmuştu..zarf onu kendine çekiyordu..büyülü bir havası vardı sanki..birden soluğu kesilir gibi oldu,sanki biri göğsünün üstüne muhteşem bir basınç uyguluyordu..kravatını biraz gevşetip merdivenlere çöktü..oracıkta oynamakta olan bir kız çocuğu "bayım iyi misiniz?" diye sordu.ama o şimdi sadece zarfı düşünüyordu..küçük kıza "aah iyiyim tatlım elbette..neden gidip biras oyun oynamıyorsun..hava ne kadar da güzel değil mi" deyip tatlı bi şekilde uzaklaştırdıktan sonra elleri titreyerek zarfı açmaya başladı..
sanki bu zarfı biliyor ve uzun zamandır bekliyordu..heyecandan nefes alamıyor gibi oldu bi an yine..
işte..zarfı açmıştı..elinde bir resim vardı,arkasında bir not yazıyordu.. "seni buldum fernando.."
resim o "küçük kız"a aitti..yıllar önce yetimhanede tanıdığı o küçük kızındı bu resim!!
pencere önü çiçeği

Kullanıcı avatarı
_RockMania_
Üye
Üye
Mesajlar: 189
Kayıt: 11 Ara 2006 01:00
Konum: İSt@NBulllll- Cennet Mübarek :D

Mesaj gönderen _RockMania_ »

Düşünceleri bir anda kesildi aklında sadece resimdeki kızın hatırası canlandı...bir film şeridi gibi hızlıca...Vücudunu saran soğuk esintiyi omzuna dokunan bi el kesti bi anda...Korkak gözlerle arkasını döndü ...Karısı:

- İyi misin Fernando...Elindeki nedir?

İşte O an Fernando düşündüklerini sese dökebilecek bir ağzı olduğunu bile unutmuştu...

Kullanıcı avatarı
Edmond
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 1617
Kayıt: 01 Nis 2006 00:00

Mesaj gönderen Edmond »

Fernando'yu geçmişe götürebilecek tek neden belkide sadece o kızdı.o kirli yılların tek güzel hatırasıydı o.Sadece onu görmek için bile o kötü zamanları yaşamaya değerdi onun için.Geçmişten gelen bazı psikolojik sorunları olsada o zamanlardan pişmanlık duymuyordu.O kısa dalgınlıktan geçerek eşinin sorusuna cevap vedi:

- Önemli birşey değil, Elaine.Sadece fatura'' diyerek sağ cebine doğru mektubu götürdü.

Fernando heyecanlıydı.Birden ailesi olduğunu bile unutmuştu.Nasıl olabilir?bu koskoca şehirde beni nasıl bulabildi?

Kullanıcı avatarı
kamze
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 362
Kayıt: 05 Eki 2006 00:00
Konum: izMirR

Mesaj gönderen kamze »

fernando birden gördüğü rüyayı ve son birkaç gündür yaşadığı anlamsız stresi unutup yetimhane günlerini düşünmeye başladı.çok sonra farkına varacaktı rüyasında gördüklerinin o "küçük kız"la olan bağlantısının olduğunun.
karısıyla birlikte apartmanın merdivenlerinden yavaşça çıkarlarken aklı öyle karışıktı ki ve öyle meşguldü ki tüm bu olanları düşünmekle,karısının ona ve cebine koydoğu şeye merakla baktığını bile farketmemişti.sanki birşeylerden şüphelenir gibi oldu Elaine ve sordu "bu ara biras tedirgin ve yorgun görünüyosun tatlım.belki biras dinlenmeye ihtiacın vardır.." fernando onu dinlemiyordu bile. "nasıl oldu da beni buldu" dedi ve sonra sanki ağzından bişey kaçırmış gibi bi anda sustu ve konuyu değiştirip gün içinde neler yaptığını anlatmaya başladı. ama elaine daha da şüphelenmişti. o da konuşamadı ve düşünmeye başadı.o çok sevdiği ve deli gibi aşık olduğu adam sanki uzun zamandır bir hayaletti. hepsi o rüyalar yüzünden diye düşündü. fernando rüyalarının hiçbirini hatırlamadığını söylüyordu sürekli ama aslında anlatmak istemiyordu.eve girdiklerinde iki yabancı gibiydiler.
fernando yetimhane günlerini,elaine'se sadece evliliğinin bitmek üzere olduğunu düşünüyordu.beynini kemiren sorular vardı.cebine koyduğu şeyi de rüyaları gibi saklayacak mıydı fernando ve neden rüyalarından hiç bahsetmiyordu ona..tek bildiği fernandonun rüyalarında sayıkladığı isimdi..bir kız ismi : rachel.
pencere önü çiçeği

Kullanıcı avatarı
kamze
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 362
Kayıt: 05 Eki 2006 00:00
Konum: izMirR

Mesaj gönderen kamze »

ya birileri bişe yazsa ya artık yaaa..kaç zamandır aynı..kimse bişe yazmıcak mı..bitmeyen roman ama daa başlamadı bilem doru düsgün..allaalaa ya..
pencere önü çiçeği

Kullanıcı avatarı
anTTiLa
Üye
Üye
Mesajlar: 86
Kayıt: 02 Oca 2007 01:00
Konum: ankara

Mesaj gönderen anTTiLa »

rachel...diye düşündü fernando rachel...yetimhane günlerinden geriye gelen tek güzel şey bir okadarda gizemli...
böyle düşünerek yürüyordu günlerden pazardı tatil günü.ama fernando biraz yürüyüşün iyi gelebileceğini düşünmüştü kendine
düşünyordu bitmek üzere olduğunu hissettiği bi evlilik 2 çocuğu hiç bi anlamı olmayan saçma sapan rüyalar
birden herşeyi unutmaya karar verdi evliliğini kurtarmalıydı yıllar sonra hayatına girmeye çalışan 'küçük kıza'izin vermemeliydi
eskicinin önünden geçiyordu çok severdi elaine böyle şeyleri...bunu düşünerek içeriye girdi etrafa bakmaya başladı kahretsin!elaine!e özel hiçbirşey yoktu!üzgün bi ifadeyle tam çıkarken dükkan sahibi'bu ilginizi çekebilrmi beyfendi?'dedi fernando satıcının elindekine baktı bir tablo...
mavi bir zemin sarışın bir kız kıpkırmızı elbiseli yanındada biri vardı galiba görünen sadece kıpkırmızı saçlardı...bide sıradan bir ev,yanında kurumuş yapraklarıyla bir ağaç çok sıradan bi tablo dedi...ama bilemediği bir şekilde etkilendiğini hissetti fernando almalıydı bunu...
eve geldi fernando elaine'ı tamamen unutmuştu tek isteği bu tabloyu odasına asmaktı ODASI...sadece kendine ait...
elaine evde yoktu fernando doğruca odasına gitti tabloyu astı izledi izledi...hava kararmıştı artık .kendine geldiğinde ne kadardır tabloyu izlerdiğini bilmiyordu.aşağıdan çocuklarının sesi geliyordu içi acıdı ne kadarda ihmal ediyordu onları...
kapıya yaklaştı birden bi çatırtı duydu arkasında tüm vücudu ürperdi hızla döndü yerde kurumuş bir yaprak vardı???yaz ve kurumuş yaprak???
şok olmuştu sonra tablodaki ağaç geldi aklına korkarak gözlerini tabloya dikti...heyhat hiçbi hareket yoktu...peki yazın ortasında gelen bu kurumuş yaprak neredendi???

Kullanıcı avatarı
heLL_in
Üye
Üye
Mesajlar: 16
Kayıt: 24 Tem 2006 00:00

Mesaj gönderen heLL_in »

delirdiğini düşündü fernando.evet sanırım bu sefer gerçekten deliriyordu."tanrım sen benim aklımı koru" dedi ve aşağıya çocuklarının yanına indi.sımsıkı sarıldı onlara.ne kadar uzun zamandır yapmamıştı bunu tanrı bilir...

Kullanıcı avatarı
anTTiLa
Üye
Üye
Mesajlar: 86
Kayıt: 02 Oca 2007 01:00
Konum: ankara

Mesaj gönderen anTTiLa »

elaine gelmişti...yemekler yendi...yemekteki soğuk hava gözardı cedilemeyecek derecedeydi.elaine çocukları yatırdı ve fernando'nun yanına geldi 'konuşmamız gerek sanırım'dedi fernando hiçbirşey söylemedi bu sonu kendi belirlemişti ve hakediyordu elaine devam etti'fernando...bunu söylemek çok zor ama sanırım artık birşeyleri bitirmenin vakti geldi...ben ayrılmak istiyorum...'
bazen ne söyleneceğini bilirsiniz ama yinede sarsar bu sizi...
fernando hiçbirşey demeden kalktı.2 adım attı.elaine'den 'bir şans daha verebilirm'lafını bekliyordu daha öncede demişti bunu yine demeliydi oysa elaine mutfağa doğru gidiyordu
son günlerde gördüğü kabuslar,yeni tablodan gelen yaprak,birşeyleri bitirme düşüncesi,yetimhanedeki küçük kız derken...fernando kendini kaybetti,yere düştü.
bi esintiyle uyandı fernando...ilk önce ne olduğunu anımsayamadı sonra karısı geldi aklına içine tarifsiz bi hüzün çöktü ne kadarda sevmişlerdi birbirlerini fernando'nun içindeki şüphe çıkmıştı işte ahh o mektup...
esinti giderek şiddetlendi fernando şok içinde odaya baktı kendi yatağındaydı ama pencere kapalıydı nerdendi bu esinti???esintinin geldiği yöne baktı 'tanrım hayır tablo'dedi tablodandı rüzgar ve odaya hızla kurumuş yaprakları dolduruyordu...'hayır'dedi...ve yine bayıldı...
sabah gözüne vuran ışıkla uyandı daha ses yoktu evde...birden o yaprakları anımsadı imkansız esintiyi...yatağından kalktı kenara baktı yaprak doluydu kurumuş yapraklar!'rüya değildi demekki 'dedi...
odanın kapısı çalındı elain di bu'gelebilirmiyim'diyordu
nasıl açıklayacaktı bu yaprakları...

Kullanıcı avatarı
MuHoS
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 859
Kayıt: 20 Oca 2006 01:00
Konum: İstanbulls
İletişim:

Mesaj gönderen MuHoS »

elain içerii girdiğindeee fernandonun yüzündeki endişeyi görebilioduu fernanda tam bişeyler sölicekken eşinin gözüne yerdeki yapraklar daha önce duvarda olan asılı tabloo ve ocebindeki küçük mektup takıldı yere eğildi sadece mektubu aldıı......
Nerden Bilirdim HaYatın Önce SınAv Yapıp SoNra Ders Verdiğni...

Kullanıcı avatarı
kamze
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 362
Kayıt: 05 Eki 2006 00:00
Konum: izMirR

Mesaj gönderen kamze »

anneciiiimm burası çok heycanlı..
öhö öhö..eee..şey pardon.. :oops:
pencere önü çiçeği

Kullanıcı avatarı
nodoubt_16
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 610
Kayıt: 12 Şub 2006 01:00
Konum: konya

Mesaj gönderen nodoubt_16 »

bu fernando rachelin neyi oluyordu ?
Korkma Hadi Konuş Anlat Niye Sustun En Son Sen Tutuştun Nefretle Beni Bekle Karanlığım Uyanmadan Beni Uyut...

Kullanıcı avatarı
MuHoS
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 859
Kayıt: 20 Oca 2006 01:00
Konum: İstanbulls
İletişim:

Mesaj gönderen MuHoS »

kamze yazdı:anneciiiimm burası çok heycanlı..
öhö öhö..eee..şey pardon.. :oops:
tamam çekil kenara bunu ben hallederimm :-D bu arada dier bölümleri takip etmeyen arkdaşlar içinn rachell fernandonun rüyasın sayıkladığı ve yetimhane günlerinde tanıdığı kızın ismi olsa gerekk :P bende fazla takip edememişimm yaa nessee konumuza dönelimm:


elain mektubu okunurkenn büyük bi endişeylee fernando ona bakıorduu elain mektubu bitirmemişkenn fernanda ona seslenioruduu ama hiçbir şeyy duymuoduu sadece okuduklarına odaklanmıştı zihni olup biteni anlamaya çalışıoduuu,fernando ayağa kalkarkenn elain hızlı hamleyle mektubu elinden fırlartıı odadan çıktıı artık fernando hayatının tüm karmaşığıklıyla daha fazlaa yüz yüze gelioduu.Günler geçmiştii ama karısıyla bir tek kelimi konuşmamıştıı bu mektupla ilgi ta kii oan kadarr......
Nerden Bilirdim HaYatın Önce SınAv Yapıp SoNra Ders Verdiğni...

Kullanıcı avatarı
kamze
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 362
Kayıt: 05 Eki 2006 00:00
Konum: izMirR

Mesaj gönderen kamze »

"artık bazı şeylerin vakti geldi sanırım fernando" dedi Elaine.fernando ne diyeceğini bilemedi.kelimeler boğazında düğümlenmişti bir anda.bişey söylemek istese de söyleyemiyor,neyi açıklayacağını ya da neden onca şeyden karısına hiç bahsetmediğini anlayamıyordu. aslında o an için tek istediği racheli bulmak ve kafasındaki soru işaretlerine bi son vermekti.
elaine konuşmaya başladı.anlaşılan artık fernandonun konuşmasını beklemiyordu.
pencere önü çiçeği

Kullanıcı avatarı
MuHoS
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 859
Kayıt: 20 Oca 2006 01:00
Konum: İstanbulls
İletişim:

Mesaj gönderen MuHoS »

bu rachellde kimm seni nerdenn tanıyorr bu mektupta yazılanlarr doğrumuu fernando diee söze başladıı,ama susmak bilmiyorduu Elain şaşkınlığını atmıştıı üzerinden olanları sorgulamak bilmek istiodu.Fernando karısını sakinleştirip bildiği herşeye anlatmaya başladı."Rachell benim yetimhanedeki en yakın arkadaşımdı onla aramızda çok sıkı bi bağ vardı takiii onu yetimhaneden kaçırılıncaya dek ozamandan beri haber alamamıştım" sözlerine devam edecekti ama Elainn çok sabırsızdı devamlı sorular soruodu peki bu kızda özel olan neydii nie onu kaçırmışlardı.Fernandonun bu konuda tek bildiği ise mektupda yazılanlardan ibaretti onun bazı doğaüstü güçleri olduğu geleceği görebilmesiydi.........
Nerden Bilirdim HaYatın Önce SınAv Yapıp SoNra Ders Verdiğni...

Kullanıcı avatarı
kamze
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 362
Kayıt: 05 Eki 2006 00:00
Konum: izMirR

Mesaj gönderen kamze »

bu bildiklerinin de az şeyler olmadığını düşünüyordu.
rachelin nasıl bu şekilde birdenbire geri döndüğünü ya da onu nie aradığını anlamış değildi ama bu sorularının cevabının rüyalarından geleceğini hissediyordu.
her gece karmakarışık rüyalar görüyor ve bunların ne anlama geldiğini daha da merak ediyordu.
elainele arasında artık tam bir duvar vardı,soğuk ve aşılması güç taştan bir duvar.. bu ilişkinin gitgide sona yaklaştığını hissediyordu.çocukları için dayanabilr miydi bilmiordu ama elaine'in saldırgan tavrından dolayı gitgide ondan daha da uzaklaşıodu.
pencere önü çiçeği

Kullanıcı avatarı
anTTiLa
Üye
Üye
Mesajlar: 86
Kayıt: 02 Oca 2007 01:00
Konum: ankara

Mesaj gönderen anTTiLa »

'zor bi gündü'diye düşündü fernando yatağına uzanırken...
gözlerini kapar kapamaz uykuya daldı ve şimdi rüyanın kolarına bırakmıştı kendini...
rüyasındaydı rachel... yetimhane günlerinden anılar...
uyandı frnando çok normal bi rüyaydı ama rachel'ı görmek onu çok etkileşmişti kaç sene olmuştu görmeyeli 20?25?
derin bi iç çekti fernando gözü aldığı tabloya takıldı küçük bi ev göl kenarında başka hiç birşey yok...tıpkı rachel la hayallerindeki gibi...
tabloyu izleyordu birden birşey dikkatini çekti bi gölge vardı tabloda ama imkansızdı bu bu tabloyu okadar çok izlemiştiki her ayrıntıyı biliyordu bu gölgede neyin nesiydi şimdi hatta bi insan gölgesine benziyordu?

Kullanıcı avatarı
fixxer
[Siteden Uzaklaştırıldı]
[Siteden Uzaklaştırıldı]
Mesajlar: 173
Kayıt: 10 Haz 2006 00:00
Konum: Kocaeli,Karamürsel
İletişim:

Mesaj gönderen fixxer »

kızmıştı çok sinirliydi düşünüyordu acaba insan oğlunamı yoksa bir kaç kişiyemi bir kaç kişi sayesinde yaşadıkları diğer insanlara karşı güvensizlik sevgisizlik yaratmıştı akıllıydı çok hemde ama o acı tecrübeyide yaşamıştı akıllı olmak yetmiyordu artık yürüyordu gecenin siyahıda gündüzlere çıkmıyordu küsmüştü güneş ve gökyüzünün o güzelim mavisine sevmiyordu artık sevilcek mavileri beynindeki o turuncu gemiyi bile
Hayatı Ciddiye Alan O Salaklardan Değilim Bugün Gülerim Yarın Gülerim Ben Hep Gülerim... Gelin Hep Birlikte Gülelim!!!

Kullanıcı avatarı
fixxer
[Siteden Uzaklaştırıldı]
[Siteden Uzaklaştırıldı]
Mesajlar: 173
Kayıt: 10 Haz 2006 00:00
Konum: Kocaeli,Karamürsel
İletişim:

Mesaj gönderen fixxer »

ve yine sabah oldu odanın perdelerini kapadı sessizce kimselerin uyanmasını istemiyordu sakinliğini koruyordu soba sönmüş üşüyuordu battaniyesini özlemişti ona sarılarak uyumayı bir anda izlediği filmler geldi aklına hani şu korkanç olan wampirli filmler battaniyesini tabut sandı ürperdi birden ve içinde bir korku acaba bir daha uyanamazsam diye ama hazırdıda ölüme bugün olmazsa yarın geleceğinin farkındaydı umursamıyordu kendini bile oda gittikçe soğuyordu elleri iyice morarmıştı tatlı bir uyku bastırmıştı aniden acaba donarakmı ölcem dedi bu onu mutlu etti biliyordu en tatlı ölümün donarak ölmek olduğunu...
Hayatı Ciddiye Alan O Salaklardan Değilim Bugün Gülerim Yarın Gülerim Ben Hep Gülerim... Gelin Hep Birlikte Gülelim!!!

Kullanıcı avatarı
anTTiLa
Üye
Üye
Mesajlar: 86
Kayıt: 02 Oca 2007 01:00
Konum: ankara

Mesaj gönderen anTTiLa »

ölüm diye düşündü tekrar...sonsuz mutluluk...ifade ettiği buydu hiç bu kadar hazır hisetmemişti kendini...
artık bi beklentisi yoktu hayattan kaybedeceği bişide yoktu...
bu uykunun son olmasını diledi herkesten ve herşeyden uzak tüm kavgaların bitişi...

Kullanıcı avatarı
angel_of_the_hell
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 2175
Kayıt: 18 Mar 2005 01:00
Konum: olmayı asla istemediim yerden..

Mesaj gönderen angel_of_the_hell »

ama o anda aklına rachel geldi.. :D.. ölüm ve rachel arasında gidip geldi.. ya öölesine kalakalıp o bitmez rüyaya adım atcaktı.. yada son gücüyle ayaklancaktı..
***Derdin varsa $arap olayım...*** Düğün, ni$an, sünnet ve bilumum kutlamalar için itinayla albüm yapılır.. ula$mak isteyenler bana ula$cak bi yol bulsunlar.. =)
{Minno$um.. Pamuktun, bulut oldun..}

Kullanıcı avatarı
anTTiLa
Üye
Üye
Mesajlar: 86
Kayıt: 02 Oca 2007 01:00
Konum: ankara

Mesaj gönderen anTTiLa »

ve ölümü seçti rachel i odadan çıkardı anlamaması için uğraştı kararını rachel çıktı kapısını kilitledi elinde ilaçlar vardı kesin ölümcül ilaçlar...bir avuç ilaç aldı ve attı ağzına sonunda kucaklayacaktı ölümü...

Kullanıcı avatarı
theHeLL
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 797
Kayıt: 22 Ara 2004 01:00
Konum: izmir
İletişim:

Mesaj gönderen theHeLL »

..gözlerini kapatıp koltuğa oturdu..bir göz kırpma süresince hiçbişey hissetmedi ama gözlerini açtığında onu kucaklayan ölüm yerine dayısı oldu =) (ne alaka diye sormayın sakın hiçbişey diyemem valla) dayısı onu kucağında tutuyor adeta küçük bir bebekmişcesine ve aynı naziklikte onu okşuyordu..dayımı keşke o gün geri getirebilseydim diye düşündü ama bunun bir rüya olduğunun bilincindeydi ve birazdan midesinde ağrı,gözlerinde onları kapattığından buyana yarım saat geçen zamanla birlikte yere düşüşün keskin görüntüsü olacaktı..ve fernando bu sefer yanılmıyordu,dayısının sevecen kolları ve şevkat barındıran sıcaklığı yoktu buz gibi mermer onu hiç de hoş karşılamıyordu..
En son theHeLL tarafından 12 Mar 2007 15:20 tarihinde düzenlendi, toplamda 2 kere düzenlendi.
"Eğer cennete o vakit istenmemişsem (doğum), ısrar etmeyeceğim.."

Kullanıcı avatarı
angel_of_the_hell
Müdavim Üye
Müdavim Üye
Mesajlar: 2175
Kayıt: 18 Mar 2005 01:00
Konum: olmayı asla istemediim yerden..

Mesaj gönderen angel_of_the_hell »

theHeLL yazdı:..gözlerini kapatıp koltuğa oturdu..bir göz kırpma süresince hiçbişey hissetmedi ama gözlerini açtığında onu kucaklayan ölüm yerine dayısı oldu =) (ne alaka diye sormayın sakın hiçbişey diyemem valla) dayısı onu kucağında tutuyor adeta küçük bir bebekmişcesine ve aynı naziklikte onu okşuyordu..dayımı keşke o gün geri getirebilseydim diye düşündü ama bunun bir rüya olduğunun bilincindeydi ve birazdan midesinde ağrı,gözlerinde onları kapattığından buyana yarım saat geçen zamanla birlikte yere düşüşün keskin görüntüsü olacaktı..ve fernando bu sefer yanılmıyordu,dayısının sevecen kolları ve şevkat barındıran sıcaklığı yoktu buz gibi mermer onu hiç de hoş karşılamıyordu..
zmn geçtikçe güçsüzleştini hissediyordu.. öte yandan rachel, fernando için endişelenmeye başlamıştı.. odadan çıkmıştı ama kapının dibinden ayrılmamıştı.. "fernando..??" diye seslendi.. ses gelmeyince bi kaç defa daha seslendi.. her seferinde ses tonu brz daha yükseliyordu.. sonlara doğru çığlıklar, gözyaşları, hıçkırıklar karışmaya başladı seslenmelerine.. fernando bunları duyuyor fakat cvp veremiyordu.. rachel kapıyı açmaya çalışıyordu.. fernando "bi kaç dakka daha rachel.." diye fısıldadı..
***Derdin varsa $arap olayım...*** Düğün, ni$an, sünnet ve bilumum kutlamalar için itinayla albüm yapılır.. ula$mak isteyenler bana ula$cak bi yol bulsunlar.. =)
{Minno$um.. Pamuktun, bulut oldun..}

Cevapla