Ben küçükken filmlerde ölen insanların gerçekten öldüğünü sanıyodum..
" ya bi film için ölmeye değermi???? " falan diyodum..
Bide 1000 liranın üstündeki Mevlana yı Allah sanıyodum..
Tabi büyüyünce anladımki o yaşlarda otistizm hareketinin öncü isimlerinden biriymişim:))))))))))
ya o paranın üstündeki Mevlana resmini ben de Allah sanardım demek sadece ben deilmişim öyle bi yanılgıya düşen.bide yıkanmadan bir meyveyi yersek o an zehirlenip ölüceğimizi sanardım bu yanılgımdan çok uzun bir yolculukta dayımın dayanamayıp yolda aldıımız elmalardan bitane yedikden sonra benim ağlayarak ölmesini beklediim ama dayıma hiçbirşey olmadığını gördüğüm gün kurtulmuştum
ben televizyondaki dizilerde oynayanları televizyonun icinde falan sanardım. hatta bi ara televizyon icin tamirci cagırmıstık ve ben sevincten cıldırmıstım tanjuyu gorecem diye
ya ben özellikle bişeyi gerçek zannetmezdim ama şu casperdan çok korkuodum gelipte beni öldürcek die(bi kere rüyamda beni yere atmıştı ölmüştüm )ama aslında çok tatlı bişeymiş casper sonradan anladım!!!
ben hayaletlerin gerçek olduğunu zannediyordum ve çok korkardım hoş korkum hala geçmiş diil bu seferde ölülerin dirileceğinden korkuyorum olması imkansız ama bazen aklıma gelince korkuyorum
Kurbanlar... Hepimiz değilmiyiz!....(Kim,O Kim Deme...Benim,Ben...Öyle Bir Ben ki, Baştan Sona Sen...!)
suluboya fırçalarının insan saçıdan yapıldığını sanırdım(neyden yapılıyo ki onlar ) neyse bide Çeşme'nin çeşme gibi olduğunu, insanların oraya su içmek için gittiklerini zannediyodum
esperanza yazdı:ben televizyondaki dizilerde oynayanları televizyonun icinde falan sanardım. hatta bi ara televizyon icin tamirci cagırmıstık ve ben sevincten cıldırmıstım tanjuyu gorecem diye
ben de!!hatta bi ara televizyonun camını filan cıkarmaya kalkmistim ne salakmısım ya
esperanza yazdı:ben televizyondaki dizilerde oynayanları televizyonun icinde falan sanardım. hatta bi ara televizyon icin tamirci cagırmıstık ve ben sevincten cıldırmıstım tanjuyu gorecem diye
ben de!!hatta bi ara televizyonun camını filan cıkarmaya kalkmistim ne salakmısım ya
tabi boyle seylerde hayal kırıklıgı da fazla oluyo
ben bir de biz uyuduktan sonra evde baskalarının yasadıgını sanardım bi aralar. mesela yatarken kıyafetlerimi dagınık koyardım. bi bakardım sabaha toplanmıs! baskası giyip oyle koymus sanardım tabi. nerden bileyim annemin sabah uyanınca onları topladıgını
sol omzumda şeytan, sağ omzumda melek olduğunu sandığım için sol omzumu döverdim hep.. sonradan 2sinin de melek olduğunu öğrenince sol omzumu büyük bi şefkatle okşamaya, sevmeye başlamıştım ah şu çizgi filmler yok mu!!! hepsi onların yüzünden
bana bi kere tanrı her şeyi görür demişlerdi.nasıl olurda her yer de herşeyi görür diye düşünmüştüm.sonra izlediğim çizgi filmlerden birinde astronot gördüm ve tanrının her yerde uçan bir sür astronotu olduğunu düşündüm.tabi biz onları göremiyorduk.sanırım bu iş bi kaç yıl dan fazla sürdü.şimdiyse ne tanrı beni görüyo ne ben onu.ben onsuz mutluyum o bensiz.
soğuk havalarda dondurma yemek istediğim zamanlar annem beni hep kandırırdı soğukta dondurmanın içinde kurt olur yenmez diye tabi ben inanmayıp dondurmayıca dalıyodum ama annem o kadar komplike çalışmış ki bizim mahalledeki dondurmacıyıda kafaya almış oda onay veriyodu tabi benim bütün dondurma hayallerim suya düşüyodu:) ama ne zaman ki öle bişey olmadığını öğrendim çocukluğumda yemediğim dondurmaların acısını çıkarttım
ben küçükken sabahları uyanınca yüzümü yıkiim die gece fareler yüzüne iş...miş onun için git yıka deiolardı bende madem ewde fare war nie yakalmıolar die sorup duruodum kendime
bide klipleri her seferinde tekrar tekrar çekilo zannederdim aynı hareketleri nası her seferinde,aynı yerde yapabiliolar die düşünürdüm
Ne hissettiysem, ne bildiysem
Hasta ve yorgunum tek başımayım.Orada olabilir misin, çünkü seni bekleyen kişiyim ben.
Yoksa sen de mi affedilmeyensin???
cocukken boLe bısey var sanar herkese sevgıyLe yakLasırdım..
haLa kurtuLamadım sevgıyLe yakLasma huyundan ama artık dostLuk dıye bırsey olmadıgını bıLıyorum...