Yalnızlık
- rahibe_teresa
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 715
- Kayıt: 16 Kas 2005 01:00
- Konum: izmiR_
yalnızlığa elbet alışır bedenim
yalnızlıkla belkide başa çıkabilrim
çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
sensizlik benim canımı acıtan
candan erçetin_sensizlik.....
yalnızlıkla belkide başa çıkabilrim
çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
sensizlik benim canımı acıtan
candan erçetin_sensizlik.....
En son rahibe_teresa tarafından 05 Ara 2005 17:54 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
\\ kimdi giden kimdi kalan giden mi suçluduR heR zaman.. //
- nightmare_8
- Üye
- Mesajlar: 180
- Kayıt: 01 Eyl 2005 00:00
- Konum: afddhsa
bazen herkesten uzaklaşmak istiyorum kafamı dinlemek yalnız olmak
başkalarının konuşmaları çok boş ve gereksiz geliyo böyle zamanlarda onların konuşmaları bile rahatsız ediyo beni yani duymak istemiyorum hiçbişey sadece yalnız kalmak istiyorum
bazen de sevdiğim herkesin yanımda olmasını istiyorum
yani zamanına göre değişiyo bu durumlar
başkalarının konuşmaları çok boş ve gereksiz geliyo böyle zamanlarda onların konuşmaları bile rahatsız ediyo beni yani duymak istemiyorum hiçbişey sadece yalnız kalmak istiyorum
bazen de sevdiğim herkesin yanımda olmasını istiyorum
yani zamanına göre değişiyo bu durumlar
YalnızLığı aNLa
-
- Üye
- Mesajlar: 185
- Kayıt: 01 Oca 1970 03:00
bende de war bu durumun aynısı..trabrock yazdı:bazen herkesten uzaklaşmak istiyorum kafamı dinlemek yalnız olmak
başkalarının konuşmaları çok boş ve gereksiz geliyo böyle zamanlarda onların konuşmaları bile rahatsız ediyo beni yani duymak istemiyorum hiçbişey sadece yalnız kalmak istiyorum
bazen de sevdiğim herkesin yanımda olmasını istiyorum
yani zamanına göre değişiyo bu durumlar
- furiouswish
- Üye
- Mesajlar: 143
- Kayıt: 01 Oca 1970 03:00
- Konum: istanbul
- karpuz_agaci
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 1063
- Kayıt: 20 Ağu 2005 00:00
- Konum: alamanyadaki gâvurlarin arasindan
- İletişim:
yaw hepte bu başlığı benden önce biri açıyor yaw =))
neyse yazalım bare burayada;
YaLnIzLıK
Bazen öyle yalnız hissedersin ki kendini...
Ne sevdiğin anlar seni.. ne de kendin...
Ölmek istersin ölemezsin..
Yaşamak istersin beceremezsin
Ne gururundan vazgeçersin...
Ne de canından...
Herkes bişi söyler...
İçini yorumlar...
Onlar öyle hissetmiyorsa...
Sen de hissedemezsin...hatta hakkın yoktur...
Sevdiğinin canı acıdığında futursuzca sarfettiğin aşkın sevgin işte o an ihanet ederde sana sen konduramazsın...
Çok fazla soramazsın...
Çok fazla sevemezsin...
Coşamaz yüreğin...
Oysa o kadar insanidir ki acı da...
Aşk kadar sevgi kadar paylaşılmayı hak eder...
Her seferinde kalkarsın ayağa...
Dimdik....
Sonuçta tek gerçek vardır...
O da yalnızlığın...
Ne kadar verirsen....
Hep o kadar verirsin...
Ve ne kadar alırsan...
Hep o kadar alırsın...
Ya kabul edersin...
Ya da çekip gidersin...
Sevemezsin...
Özleyemezsin...
Kızamazsın...
Küsemezsin...
Yaşayamazsın...
Ölemezsin...
Kendin alıp parçalamak istersin yüreğini...
Kimseye izin vermeden...
Ama o kahrolası iyi niyetin...
Kahrolası iyi niyetin...
İnanamazsın...
Yediremezsin...
Aynaya bakamasın kolay...
Baksan tanıyamazsın...tanımak istemezsin...
Çünkü acı çektirir sana...
Çünkü gerçektir yüreğin...ve gerçekleri kimse sevmez...
Etrafındakileri mutlu ederken...
Nasılda yandığını göremezsin...
Gecenin bir vakti...
Titreyerek ağlarsında yine görmezsin...
Ve suçmuş gibi gizlersin...
Ağladığını...
Cesaret edersin sevmeden sevilmeye...
Duymadan söylemeye...
Hissetmeden hissettirmeye...
Aşık olmaya...Arkasında durmaya...
Kızarsın....
En kolayı sevgiyi paylaşmaktır...
Ya acı...
Herkes sevdiğine inanırda...
Canının yandığına inanmaz...
İstediğin kadar çırpın...
İstediğin kadar çabala...
Bu dünyada hak etmek için...
Değer vermemeyi öğrenemezsin...
Yalnızdın...,
Yalnızsın...
Yalnız öleceksin...!
neyse yazalım bare burayada;
YaLnIzLıK
Bazen öyle yalnız hissedersin ki kendini...
Ne sevdiğin anlar seni.. ne de kendin...
Ölmek istersin ölemezsin..
Yaşamak istersin beceremezsin
Ne gururundan vazgeçersin...
Ne de canından...
Herkes bişi söyler...
İçini yorumlar...
Onlar öyle hissetmiyorsa...
Sen de hissedemezsin...hatta hakkın yoktur...
Sevdiğinin canı acıdığında futursuzca sarfettiğin aşkın sevgin işte o an ihanet ederde sana sen konduramazsın...
Çok fazla soramazsın...
Çok fazla sevemezsin...
Coşamaz yüreğin...
Oysa o kadar insanidir ki acı da...
Aşk kadar sevgi kadar paylaşılmayı hak eder...
Her seferinde kalkarsın ayağa...
Dimdik....
Sonuçta tek gerçek vardır...
O da yalnızlığın...
Ne kadar verirsen....
Hep o kadar verirsin...
Ve ne kadar alırsan...
Hep o kadar alırsın...
Ya kabul edersin...
Ya da çekip gidersin...
Sevemezsin...
Özleyemezsin...
Kızamazsın...
Küsemezsin...
Yaşayamazsın...
Ölemezsin...
Kendin alıp parçalamak istersin yüreğini...
Kimseye izin vermeden...
Ama o kahrolası iyi niyetin...
Kahrolası iyi niyetin...
İnanamazsın...
Yediremezsin...
Aynaya bakamasın kolay...
Baksan tanıyamazsın...tanımak istemezsin...
Çünkü acı çektirir sana...
Çünkü gerçektir yüreğin...ve gerçekleri kimse sevmez...
Etrafındakileri mutlu ederken...
Nasılda yandığını göremezsin...
Gecenin bir vakti...
Titreyerek ağlarsında yine görmezsin...
Ve suçmuş gibi gizlersin...
Ağladığını...
Cesaret edersin sevmeden sevilmeye...
Duymadan söylemeye...
Hissetmeden hissettirmeye...
Aşık olmaya...Arkasında durmaya...
Kızarsın....
En kolayı sevgiyi paylaşmaktır...
Ya acı...
Herkes sevdiğine inanırda...
Canının yandığına inanmaz...
İstediğin kadar çırpın...
İstediğin kadar çabala...
Bu dünyada hak etmek için...
Değer vermemeyi öğrenemezsin...
Yalnızdın...,
Yalnızsın...
Yalnız öleceksin...!