Yalnızlık
- cilek_suyu
- Üye
- Mesajlar: 2
- Kayıt: 30 Haz 2006 00:00
- Konum: esk.
- shadow_girl
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 606
- Kayıt: 24 Haz 2006 00:00
- Konum: yalova
- buzdan_kanat
- Üye
- Mesajlar: 117
- Kayıt: 29 Tem 2005 00:00
- endoplazmikjan
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 720
- Kayıt: 11 Nis 2006 00:00
- Konum: böök þeher..
- endoplazmikjan
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 720
- Kayıt: 11 Nis 2006 00:00
- Konum: böök þeher..
yalnızlık..bazen gerekli oluyo gerçekten insana..ama süreklisi de aynı şekilde insanı bunalıma sürüklüo..sevgili değilde..dostsuz kalmak dünyadaki en kötü şey bence..ben hayatımın her döneminde ehr daim bni tatmlıcak dostlara sahip oldum..şimdide mükemmel 1 sevgiliye..onlardan önce mutsuzmuydum peki?Bilemiyorum..onlardan öncesi yokmuş gibi sanki..pek tadamadıım 1 duygu olsada bazen herşeyden uzaklaşmak istediğimde o oluyo bana dost..yanlızken bile dostumuz var aslında..anlamak için sabretmek yeterli..
"Angelo rotto//psykhe"::Ho affrontato quando lo avete lasciato...
- dumanaddict
- Üye
- Mesajlar: 230
- Kayıt: 26 Oca 2005 01:00
- Konum: 34-28-61
- brokeNdoLL
- Üye
- Mesajlar: 1
- Kayıt: 20 Eki 2006 00:00
- Konum: izmir
- hi_fi_girl
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 769
- Kayıt: 08 Eki 2006 00:00
- SleeplessSoul
- Üye
- Mesajlar: 136
- Kayıt: 10 Ara 2006 01:00
- Konum: ·!¦[· KAYIP ·]¦!· *Bulabilene Aşkolsun..*
- İletişim:
Dün tamı tamamına 6 ay olmuş sen gideli..Ve geride hatıra bıraktığın yanlızlıkla yemiş,içmişim bu sürede.Beni terekettiğin gibi terketmeyi denesem de yanlızlığın benim seni bıraktığım gibi bırakmadı beni..Sensizliğe yeni yeni alışsam da içimde bir köşede eski bir plakta hala yine o şarkı.. Sen duyduğum en güzel cümlenin en güzel öznesi..Tanrının unuttuğu bu kentte cennetten düşen bir manzara gibi.. Özledim Seni.. Özledim Seni..
Satılık düşler sokağından geçiyorum,ellerimde hayallerim..Sıkıca kavramışım..Korkuyorum..
Siyah8 - Bas Gitar
. www.Siyah8.com .
Siyah8 - Bas Gitar
. www.Siyah8.com .
SleeplessSoul yazdı: Sen duyduğum en güzel cümlenin en güzel öznesi..Tanrının unuttuğu bu kentte cennetten düşen bir manzara gibi.. Özledim Seni.. Özledim Seni..
dün söylediğim neyse ona inanıyorum . aslında ne söylediğimi tam bilmiyorum . ama ne düşündüğümü biliyorum . ve söylediğim şeyin o olduğunu varsayıyorum .
- nodoubt_16
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 610
- Kayıt: 12 Şub 2006 01:00
- Konum: konya
Her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği boşluk ve yalnızlıkla dolu. belirsizlikler arasında belirlemeye çalıştığımız yaşam gibi.
sevgi isteği, kendi kendine yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük belki kendilerine yaşamı kanıtlamaya gerek duymayan insanlar, sevgileri de derinliğine duymadan acıya dönüştürmeden yaşayıp gidiyorlar. yada sevgiyi sevgi, beraberliği beraberlik, ayrılığı ayrılık,yaşamı yaşam, ölümü ölüm olarak yaşıyorlar. oysa yaşam ölümle, ölüm yaşamla yalımlı. Ama sen. Senin için her beraberlik ayrılış,her ayrılış beraberlik, sevgi sevgisizlik, duyum duyumsuzluğun başladığı an.birisinin teniyle yan yana olmak, kendi varoluşunu unutmak mı? yada daha derin algılamak mı?kendi var oluşum. Her var oluş kendisiyle birlikte ölümü getirmiyor mu?
yaşamın, daha doğrusu yaşamın ortasında, tüm özlemlerimin doyumsuz kaldığını nasıl da algılıyorum.ama artık yorulmaksızın aramak yok. aranan yaşantılar arandı. yaşandı. bir kısmı gömüldü.yeniden toprak oldu. canlılıklarını duyduğum, canlılıklarını birlikte bölüştüğüm bir takım insanlar
gitti. onlar adına, onları da özlemek, onlar için özlemek, onlar için de sevmek.insan yaşamının mutlak en önemli olgusu sevilen bir insanı özlemek, istemek.onun yanındayken de özlemek, istemek. oysa yaşam genellikle insanın bir başına kalması.uykuda. uykuyu ararken. derin uykuların ötesinde bile zaman zaman düşünde sezinlemiyor mu
insan bir başınalığın çaresizliğini. yollarda. okurken. pencereden caddelere bakarken.giyinirken. soyunurken. herhangi bir kahvenin içinde oturan insanlara gelişigüzel bakarken.hiçbir şey aramazken. Herhangi bir kahvede oturan insanları görmezken, başka olgular düşünürken.....
bir kavşakta karşıdan karşıya geçerken,
arabalar dünyasında yaşadığını son anda algılarken, aynı anda tüm özlem ve yalnızlıkları düşünürken,gidenleri, gelenleri, bölünenleri, ölenleri, doğanları, büyüyenleri, yaşamak isteyenleri,yaşamayı istemeyenleri özlerken, severken, sevilirken, sevişirken, hep yalnız değil miyiz?
sevgi isteği, kendi kendine yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük belki kendilerine yaşamı kanıtlamaya gerek duymayan insanlar, sevgileri de derinliğine duymadan acıya dönüştürmeden yaşayıp gidiyorlar. yada sevgiyi sevgi, beraberliği beraberlik, ayrılığı ayrılık,yaşamı yaşam, ölümü ölüm olarak yaşıyorlar. oysa yaşam ölümle, ölüm yaşamla yalımlı. Ama sen. Senin için her beraberlik ayrılış,her ayrılış beraberlik, sevgi sevgisizlik, duyum duyumsuzluğun başladığı an.birisinin teniyle yan yana olmak, kendi varoluşunu unutmak mı? yada daha derin algılamak mı?kendi var oluşum. Her var oluş kendisiyle birlikte ölümü getirmiyor mu?
yaşamın, daha doğrusu yaşamın ortasında, tüm özlemlerimin doyumsuz kaldığını nasıl da algılıyorum.ama artık yorulmaksızın aramak yok. aranan yaşantılar arandı. yaşandı. bir kısmı gömüldü.yeniden toprak oldu. canlılıklarını duyduğum, canlılıklarını birlikte bölüştüğüm bir takım insanlar
gitti. onlar adına, onları da özlemek, onlar için özlemek, onlar için de sevmek.insan yaşamının mutlak en önemli olgusu sevilen bir insanı özlemek, istemek.onun yanındayken de özlemek, istemek. oysa yaşam genellikle insanın bir başına kalması.uykuda. uykuyu ararken. derin uykuların ötesinde bile zaman zaman düşünde sezinlemiyor mu
insan bir başınalığın çaresizliğini. yollarda. okurken. pencereden caddelere bakarken.giyinirken. soyunurken. herhangi bir kahvenin içinde oturan insanlara gelişigüzel bakarken.hiçbir şey aramazken. Herhangi bir kahvede oturan insanları görmezken, başka olgular düşünürken.....
bir kavşakta karşıdan karşıya geçerken,
arabalar dünyasında yaşadığını son anda algılarken, aynı anda tüm özlem ve yalnızlıkları düşünürken,gidenleri, gelenleri, bölünenleri, ölenleri, doğanları, büyüyenleri, yaşamak isteyenleri,yaşamayı istemeyenleri özlerken, severken, sevilirken, sevişirken, hep yalnız değil miyiz?
dont speak..
c.o.b yazdı:Her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği boşluk ve yalnızlıkla dolu. belirsizlikler arasında belirlemeye çalıştığımız yaşam gibi.
sevgi isteği, kendi kendine yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük belki kendilerine yaşamı kanıtlamaya gerek duymayan insanlar, sevgileri de derinliğine duymadan acıya dönüştürmeden yaşayıp gidiyorlar. yada sevgiyi sevgi, beraberliği beraberlik, ayrılığı ayrılık,yaşamı yaşam, ölümü ölüm olarak yaşıyorlar. oysa yaşam ölümle, ölüm yaşamla yalımlı. Ama sen. Senin için her beraberlik ayrılış,her ayrılış beraberlik, sevgi sevgisizlik, duyum duyumsuzluğun başladığı an.birisinin teniyle yan yana olmak, kendi varoluşunu unutmak mı? yada daha derin algılamak mı?kendi var oluşum. Her var oluş kendisiyle birlikte ölümü getirmiyor mu?
yaşamın, daha doğrusu yaşamın ortasında, tüm özlemlerimin doyumsuz kaldığını nasıl da algılıyorum.ama artık yorulmaksızın aramak yok. aranan yaşantılar arandı. yaşandı. bir kısmı gömüldü.yeniden toprak oldu. canlılıklarını duyduğum, canlılıklarını birlikte bölüştüğüm bir takım insanlar
gitti. onlar adına, onları da özlemek, onlar için özlemek, onlar için de sevmek.insan yaşamının mutlak en önemli olgusu sevilen bir insanı özlemek, istemek.onun yanındayken de özlemek, istemek. oysa yaşam genellikle insanın bir başına kalması.uykuda. uykuyu ararken. derin uykuların ötesinde bile zaman zaman düşünde sezinlemiyor mu
insan bir başınalığın çaresizliğini. yollarda. okurken. pencereden caddelere bakarken.giyinirken. soyunurken. herhangi bir kahvenin içinde oturan insanlara gelişigüzel bakarken.hiçbir şey aramazken. Herhangi bir kahvede oturan insanları görmezken, başka olgular düşünürken.....
bir kavşakta karşıdan karşıya geçerken,
arabalar dünyasında yaşadığını son anda algılarken, aynı anda tüm özlem ve yalnızlıkları düşünürken,gidenleri, gelenleri, bölünenleri, ölenleri, doğanları, büyüyenleri, yaşamak isteyenleri,yaşamayı istemeyenleri özlerken, severken, sevilirken, sevişirken, hep yalnız değil miyiz?
çok doğru hep yalnızız valla ama bence yinede güzel bişey