Metallica Buraya....
Ben severim.. Benim rock müziğe başlama sebebimdir..
Metallica
-
Darkfuneral
- Moderatör
- Mesajlar: 536
- Kayıt: 07 Şub 2003 01:00
- İletişim:
Metallica
All mankind loves a lover.
metallica metal yapti kralini yapti. load vs. cikartti bok attilar. halbuki onlar hardrock in kralini yapmislardi, simdi de yok numetal yapiyorlarmis, yok solo atamayacak kadar yaslanmislar. komik yani sonucta degismeyen tek sey degisimdir:p metallica her zaman metallica dir. kraldir. bu alemde 1 numaradir. ve 1 numara kalacaktir.
tipki nirvananin grunge olarak isimlendirilmesine karsin aslinda punk in 1 numarasi olarak kalacagi gibi.
tipki nirvananin grunge olarak isimlendirilmesine karsin aslinda punk in 1 numarasi olarak kalacagi gibi.
grungy yazdı:metallica metal yapti kralini yapti. load vs. cikartti bok attilar. halbuki onlar hardrock in kralini yapmislardi, simdi de yok numetal yapiyorlarmis, yok solo atamayacak kadar yaslanmislar. komik yani sonucta degismeyen tek sey degisimdir:p metallica her zaman metallica dir. kraldir. bu alemde 1 numaradir. ve 1 numara kalacaktir.
tipki nirvananin grunge olarak isimlendirilmesine karsin aslinda punk in 1 numarasi olarak kalacagi gibi.
Bir arkadaşın ağzından yazıyom.... çatlıycak burda...
metallica kadar iğrenç bi grup daha görmedim adamlar okadar düştüki senfoi orkestrasıyla konser verdiler konserde yeşil saten gömlek giydiler
okadar yani
sen bence git ya slayer falan dinle yada intahar et hala metallica diyon sinirlerim bozuldu cradle of filth dinle kardeş
ben (DooMTRooP'um)
9 sene önce tarz dinlemeye başladım, ama hiç metallica dinlemedim... Karga bilir kafasına vura vura Emperror, MayheM ve Opera IX dinlettiğim zamanları 
ama oda kafama vura vura nick cave dinletti
ama oda kafama vura vura nick cave dinletti
En son MayheM tarafından 27 Tem 2004 10:01 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
OWLSCOUT.COM ( MayheM ) Out of Control
Re: Metallica
DaRKFuNeRaL yazdı:Metallica Buraya....
Ben severim.. Benim rock müziğe başlama sebebimdir..
bılırım
_SeLmA_ yazdı:Bir arkadaşın ağzından yazıyom.... çatlıycak burda...
metallica kadar iğrenç bi grup daha görmedim adamlar okadar düştüki senfoi orkestrasıyla konser verdiler konserde yeşil saten gömlek giydiler
okadar yani sen bence git ya slayer falan dinle yada intahar et hala metallica diyon sinirlerim bozuldu cradle of filth dinle kardeş
ben(DooMTRooP'um)
bu isler giyinmeyle olsaydi... metallica nin gecmisi yeter son albumunu begenmeyenler cok ama sonucta ben begendim. sonucta eskiden en iyisini yaptilar daha ne yapabilirler ki?
ayrica metallica en azindan evde nasilsa, sahnede de oyle... cradle gibi suratlarini boyayip, civiler takip, sirk soytarilari gibi yapmacik seyler yapmadilar.
_SeLmA_ yazdı:grungy yazdı:metallica metal yapti kralini yapti. load vs. cikartti bok attilar. halbuki onlar hardrock in kralini yapmislardi, simdi de yok numetal yapiyorlarmis, yok solo atamayacak kadar yaslanmislar. komik yani sonucta degismeyen tek sey degisimdir:p metallica her zaman metallica dir. kraldir. bu alemde 1 numaradir. ve 1 numara kalacaktir.
tipki nirvananin grunge olarak isimlendirilmesine karsin aslinda punk in 1 numarasi olarak kalacagi gibi.
Bir arkadaşın ağzından yazıyom.... çatlıycak burda...
metallica kadar iğrenç bi grup daha görmedim adamlar okadar düştüki senfoi orkestrasıyla konser verdiler konserde yeşil saten gömlek giydiler
okadar yani
sen bence git ya slayer falan dinle yada intahar et hala metallica diyon sinirlerim bozuldu cradle of filth dinle kardeş
ben (DooMTRooP'um)
o arkadasınla berebar butun boyle dusunenlerı toplayıp ıntıhar edın be cenaze masraflarınız benden
işte genç nesil hala bi .ok bilmiyo diye söze başlliyim
metallica hevay metal ve hard rock en büyük grublarından dır .
senfoni olayını işte bazıları anlamaz bide yeşil saten gömlek giydiler diyo daha seyretmemiş götün sallıyo daha ne diyim
bilgin yok görmemişsin bari sallıyıp kendini küçültme
metallica senfoniden sonra bir çok ünlü grubta senfoni yapmıştır
ozzy ,megadeth, deep purple .................... gibi
metallica 4 dört album ile büyük çıkış yapmış black album ile ise dünyanın en iyi heavy metal ve hard rock albumlerinden biri olmuştur
load la birlikte hard rock ve heavy metal ın kısa saçla yabılabileceği kanıtlamış ve bir çok grub saçlarını kestirmiştir metallica diğer grublar gibi sürekli aynı müziği yapmamıştın , aynı müzik farklı söz ( sıkıcı yani)
her album farklıdır ve farklı olacaktır ilk albümlerinde 20 li yaşlardayken şimdi 40 ın üzerinde . tabiki bazılar niye çalmıyorlar etmiyorlarr diye bilir çünkü beyin leri çalışmaz niye oldugunun neyse
yeni nesil de açıkcası iş yok hio hiop cu ve ya rap çi oluyorlar veya saçma sapan kuruplar dinliyorlar ( yanlış yazdım galiba gene pardon nasıl yazıldıgını bile bilmem)
biraz ordan burdan bir şey ler okuyunda rock ve metallica tarihi ögrenin derim , bide cahilik edip kulak tan dolma bilgiler yazmayın kendinizi dah ada küçültüyorsunuz genç arkadaşlar
grub üyeleri 1988 ve 2000 arasında ki her sene okuyucular tarafından seçilen oylama larda ( metal hammer, kerrang ,hit parader...... gibi dergiler hevay metal ve hard rock kategorisinde) en iyi grub , canlı performans ,gitarist ,vokal ,davulcu ve bassçı ödüllerini almıştır .
metallica rulez
gerisinide araştırın okuyun
metallica hevay metal ve hard rock en büyük grublarından dır .
senfoni olayını işte bazıları anlamaz bide yeşil saten gömlek giydiler diyo daha seyretmemiş götün sallıyo daha ne diyim
bilgin yok görmemişsin bari sallıyıp kendini küçültme
metallica senfoniden sonra bir çok ünlü grubta senfoni yapmıştır
ozzy ,megadeth, deep purple .................... gibi
metallica 4 dört album ile büyük çıkış yapmış black album ile ise dünyanın en iyi heavy metal ve hard rock albumlerinden biri olmuştur
load la birlikte hard rock ve heavy metal ın kısa saçla yabılabileceği kanıtlamış ve bir çok grub saçlarını kestirmiştir metallica diğer grublar gibi sürekli aynı müziği yapmamıştın , aynı müzik farklı söz ( sıkıcı yani)
her album farklıdır ve farklı olacaktır ilk albümlerinde 20 li yaşlardayken şimdi 40 ın üzerinde . tabiki bazılar niye çalmıyorlar etmiyorlarr diye bilir çünkü beyin leri çalışmaz niye oldugunun neyse
yeni nesil de açıkcası iş yok hio hiop cu ve ya rap çi oluyorlar veya saçma sapan kuruplar dinliyorlar ( yanlış yazdım galiba gene pardon nasıl yazıldıgını bile bilmem)
biraz ordan burdan bir şey ler okuyunda rock ve metallica tarihi ögrenin derim , bide cahilik edip kulak tan dolma bilgiler yazmayın kendinizi dah ada küçültüyorsunuz genç arkadaşlar
grub üyeleri 1988 ve 2000 arasında ki her sene okuyucular tarafından seçilen oylama larda ( metal hammer, kerrang ,hit parader...... gibi dergiler hevay metal ve hard rock kategorisinde) en iyi grub , canlı performans ,gitarist ,vokal ,davulcu ve bassçı ödüllerini almıştır .
metallica rulez
gerisinide araştırın okuyun
denuzist : arkadaşım elbetteki pek çok kişi rock veya metal müziğe başlama sebebi metallica olabilir... Bence kesin ön yargı veya ilah kavramlarına girmeden önce metallicadan başka pek çok gurubu dinlemiş olman gerekiyormu ?.. Bence dinlemeye başla Rock tarzıylada sınırlı kalma... Trance, Goa-Spy vs. gibi tarzları dinle.. Bilgilen öğren (Yazım tarzın bana metallicadan başka bir gurup dinlememişsin gibi geldi bu cevabı o yüzden yazdım)
OWLSCOUT.COM ( MayheM ) Out of Control
-
mavisakal_kan
- Müdavim Üye
- Mesajlar: 707
- Kayıt: 25 Şub 2004 01:00
- Konum: krynn
- İletişim:
kim ne derse desin benim için metallica hala bir numara eski yeni bütün şarkıları güzel son albüme gelince ''st. anger'' süper bi şarkı ama tabi ''one'' in üstüne şarkı tanımam... bir çok kişi bu müziği dinlemeye metallica ile başlamıştır (ama ben ıron maiden ile başladım 
) hala muhteşemler benim için /ah bide JASON N. ayrılmasaydı 
) hala muhteşemler benim için /ah bide JASON N. ayrılmasaydı Benim için dua et!.. çünkü ben lanetlenmiş bir ruhum..daha önce lanetlenmemiş bir ruh!!
ben 24 yaşındayım
15 senedir rock,heavy metal ve hard rock la ilgileniyorum 11 senedir davul çalıyorum
benim için en büyük babalar
metallica doors
ve hendirx dır ( ve dünyanın en iyi gitarist ti de hendrix tir )
onun dışında bir kaç tane diğer lerini yazim
gnr
malmsteen
satriani
vai
iran maiden
van hallen
purple
zeppelin
ac/dc
pink floyd
white snake
.....................................
kusura bakmayın biraz reklama gircek ama http://www.geocities.com/denuzist/
burası benim web sitem gir de arşiv gör
tamam ? benim cahil diye yazdıgım arkadaşlar daha bilileri olmadan bazı şeyleri sallıyanlardır , ben kimseye tepeden bakmam çünkü öyle biri değilim ama olmuyan şeyleri varmış gibi gösteren / saçmalıyanlarada tepkimi gösteririm . metallica nın her albumunde farklı olması onun ayrıcalıgı dır eğer dikkat edersen metallica diğer grublara göre daha öncelikli ve kitlesi daha fazla olan grubtur bunu verdiği konserlerden de anlıya bilirsin . eğer ben sürekli aynı müziği yapıp farklı şarkı sözü dinliyeceksem niye gene o grubun/kişinin albumünü alim?
senin takip ettiğin metal hammer galiba ingilizce olanı ilk metal hammer almancadır sonra dan ingilizcesi çıktı .
yeni nesil diye söz ettiklerim grub olarak saçma sapan şeyler dinliyen elektronik katkılılardır . eskiden müzik güzeldi ama şimdi elektronikleşti ama hala güzel müzik yapanlarda var .
eğer saçmalamıyanlar olsaydı dogru düzgün yazıcaktım
15 senedir rock,heavy metal ve hard rock la ilgileniyorum 11 senedir davul çalıyorum
benim için en büyük babalar
metallica doors
ve hendirx dır ( ve dünyanın en iyi gitarist ti de hendrix tir )
onun dışında bir kaç tane diğer lerini yazim
gnr
malmsteen
satriani
vai
iran maiden
van hallen
purple
zeppelin
ac/dc
pink floyd
white snake
.....................................
kusura bakmayın biraz reklama gircek ama http://www.geocities.com/denuzist/
burası benim web sitem gir de arşiv gör
tamam ? benim cahil diye yazdıgım arkadaşlar daha bilileri olmadan bazı şeyleri sallıyanlardır , ben kimseye tepeden bakmam çünkü öyle biri değilim ama olmuyan şeyleri varmış gibi gösteren / saçmalıyanlarada tepkimi gösteririm . metallica nın her albumunde farklı olması onun ayrıcalıgı dır eğer dikkat edersen metallica diğer grublara göre daha öncelikli ve kitlesi daha fazla olan grubtur bunu verdiği konserlerden de anlıya bilirsin . eğer ben sürekli aynı müziği yapıp farklı şarkı sözü dinliyeceksem niye gene o grubun/kişinin albumünü alim?
senin takip ettiğin metal hammer galiba ingilizce olanı ilk metal hammer almancadır sonra dan ingilizcesi çıktı .
yeni nesil diye söz ettiklerim grub olarak saçma sapan şeyler dinliyen elektronik katkılılardır . eskiden müzik güzeldi ama şimdi elektronikleşti ama hala güzel müzik yapanlarda var .
eğer saçmalamıyanlar olsaydı dogru düzgün yazıcaktım
call of ktulu , dave in değil sadece katkısı olmuştur şarkıya ve bir kaç şarkıya daha sadece müzik olarak ve bazılarını kendi albumlerinde çalmıştır ama farklı sözlerde .
belki müzik yaşlanmaz ama müziği yapanlar yaşlanır ve bu onların müziklerini etkiler , 50 yaşında 18 yaşıdaki gibi heavy metal yaparsın ama bunu canlı performansda çalamadıktan sonra bi halta yaramaz . herkez ne derse desin grub yaptıkları belli ve ne durumda oldukları herkezin kendi düşüncesi vardır ,sever sevmez ama olmuyan bir şeyi olmuş gibi göstermesin o zaman tepki görür .
[Bu grubun kısa özgeçmişi olamaz ama size kısa bir özgeçmiş ]
Metallica'nın hikayesi, Lars Ulrich kendi grubunu kurmayı denemeye karar vermesi ile başlıyor. Lars'ın bu karardan sonra ilk işi yerel bir Los Angeles gazetesine ilan vermek oldu. Aldığı başvurulardan en ilgi çekicisi ise, 18 yaşındaki lise mezunu ve ateşli bir Black Sabbath hayranı James Hetfield'dendi. Bir basımevinde çalışıyordu ama gitar çalıyor ve şarkı da söyleyebiliyordu. LA varoşlarında büyümüştü ve küçük yaşlardan beri müzikle iç içeydi. Hetfield'in ilk grupları; Leather Charm ve Obsession gibi okul grupları idi.
Ulrich bir demo yapmak için bir sürü randevu almıştı ancak ikiliden başka hiç kimse yoktu. Bunun üzerine bassları ve diğer gitarları çalması için Lloyd Grant adlı zenci bir gitaristle anlaştılar. Demo hazırlığındaki üç kişi, eski model bir dört kanallı TEAC teypte, 'Hit The Lights'ı yaptı. Kayıt için yine aynı çevreden Dave Mustaine'i soloları çalması için ikna ettiler. Garajdaki ortam bu tip kayıt için pek uygun değildi ancak grup ve özellikle Mustaine, parçayı dinleyeceklerin üzerinde olumlu bir etki bırakabilmeyi başaracak kadar temiz ve ciddi çalıştılar.
Bu yeni çıkan hareketin ne kadar büyüyebileceğini hiç kimse tahmin etmiyordu. En azından Brian Slagel bile yeni kurduğu şirket Metal Blade etiketi ile piyasaya çıkardığı Metal Massacre adlı toplama abümü sadece 4500 adet basmıştı.
LA'da pek fazla duyulmayan bir konserleri İsviçre'li grup Krokus'un ön grubu olarak çağrılmaları ile oldu. Ancak Krokus son dakikada, organizasyondan çekilince tek başlarına çaldılar ve böylece gece, Metallica'nın gecesi haline geldi. Bu konserin ardından bir demo kaydettiler. Yedi parçadan oluşan demonun adı "No Life Till Leather" idi. Parçalar ise 'Hit The Lights', 'The Mechanix', 'Motorbreath' (Motörhead'e bir yollama idi ve onun izinde olduklarını belirtiyorlardı), 'Seek And Destroy' (geleceğin Metallica klasiklerinden biri olacaktı, bazen She Can Destroy diye de anıldı), 'Metal Militia', 'Jump In The Fire', 'Phantom Lord' idi.
Bu arada demoda çalan bass'çı Ron McGovney, gruba yeterince önem vermez olmuştu. Artık sahnede sık sık dalıp gidiyordu. Hetfield ve Ulrich, bassçı olarak kadroya San Fancisco çıkışlı grup Truma'nın mükemmel basçısı Cliff Burton'ı katmaya karar verdiler. Burton, Truma'dan ayrıldı ve Metallica ile stüdyo haline getirdikleri bir garajda provalara başladı.
Grup ilk albümünü kaydetmek istiyordu ancak grubun büyüyebilmesi için gerekli olan mali kayak kısa vadede bulunabilecek gibi değildi ve Johnny Zazula ile anlaştılar.
Grupta eleman problemi yine baş gösterdi. Mustaine alkol proplemi yüzünden kendi başını yakmıştı ve diğerlerinin gözünde ayak bağı konumuna gelmişti. Birkaç bira kasasının üzerinde sorunun tartışılmasının ardından, Hetfield sarhoş gitaristi diğerleri ile aldıkları karar gereği, bir saat içinde eşyalarını toplayıp gitmesini söyledi. Solo gitarist boşluğunu grup San Francisco'lu speed metal grubu olan Exodus'ta çalan Kirk Hammett ile doldurdular. Hammett'in çalışında Avrupa tarzı yoğundu, melodik, hızlı, saldırgan ve teknikti.
Ve sonuda Zazula, grubu Mayıs ayında New York'un kuzeyindeki Rochester'da bulunan Music America Recording Stüdyolarına soktu. Grup, altı haftada albümü kaydetti. Kapakta, kan gölünün içinde duran bir balyoz vardı ve grubun ilk albümü "Kill 'Em All" 1983 Temmuzunda piyasaya çıktı. Basın ve eleştirmenlerin bazıları, tarzın çok değersiz bir örneği olarak baktı ama mutlaka bir tepki aldı. Albümün ruhu, inanılmaz süratinde ve durdurulamayan gücündeydi. Çoğu parça "No Life" demosundan alınmıştı ama yeniden uyarlanmış ve güç katılmıştı içlerine.
"Kill 'Em All" 7,000 adet satmış ve bu da oldukça iyi bir rakamdı. Metal Forces gibi dergilerde 1983'e ait bütün ödülleri silip süpürmeye başlamışlardı. En iyi grup seçildiler. "Kill 'Em All" ile en iyi albüm ödülünü aldılar. Kirk Hammett, en iyi gitarist ödülünü aldı. Albümden çıkan ilk 45'lik 'Jump In The Fire' oldu.
İsviçre, Zürih'teki Volkshaus'da, Ocak 1984'te verdikleri ilk yabancı ülke konseri, Venom'un Seven Dates Of Hell turnesinde açılış grubu olarak çalmaları ile gerçekleşti. Seven Dates Of Hell turnesinin sonunda, turneyi izleyen herkesin paylaştığı ortak görüş, Metallica'nın, as grup olan Venom'ı ezdiği idi. Bunun nedeni, Venom'un yaptığı albümlerle trash geleneğinin öncüsü olmasına rağmen, sahnede profesyonel ve başarılı bir performans kalitesine ulaşamamış olması idi.
"Ride The Lightning", Avrupa'da Music For Nations etiketi ile 27 Temmuz 1984'te piyasaya çıktı ve İngiltere albümler listesine, ertesi ay 87 numaradan girdi. Albüm'de kadro Hetfield, Burton, Hammett ve Ulrich'ti. Amerika'da ise, Megaforce etiketi ile raflara girdi ve Johnny Z'nin deyimi ile 'doğdu'. Ancak albümün mix'i yine aceleye gelmişti. Metallica, ikinci albümü ile 'Yok Satmak' deyimiyle hemen tanıştı. Açılış parçası 'Fight Fire With Fire', 'Trapped Under Ice' ve Creping Death, yakıcı bir süratle, grubun temiz bir şekilde yeteneklerini sergileyebileceklerini ispat ediyordu.
"Ride The Lightning", Amerika'da 75.000 sattı. Bu indie bir şirket için rastlanmamış bir şeydi, inanılmazdı. Elektra, "Ride The Lightning"i Amerika'da yeniden piyasaya sürmek için paketlerken, Metallica 20 günlük bir tanıtım turnesi için Avrupa'ya geçti. Music For Nations, 'Creeping Death'i 23 Kasım'da EP olarak piyasaya sürdü. Metallica 17 Ağustos 85'te Leicestershire'daki Castle Donington'da yapılacak olan altıncı Monsters Of Rock festivaline hazırlanmak için İngiltere'ye uçtu. Amerika'da barlarda verdikleri konserlerdeki kalabalığa alışmış grup, ilk kez 50.000 kişilik bir seyircinin karşısına çıkacaktı. Donington konseri, onların basit bir trash grubu ve küçük işlere uygun oldukları yolundaki iddiaların zincirini kırdı ve Metallica, kendini kalabalığa kabul ettirdi. Çok olumlu tepki aldılar.
Eylül'den 26 Aralık'a kadar, üzerinde çalıştıkları 8 parça ile oluşturdukları "Master Of Puppets" Şubat 1986'da piyasaya çıktı. Metallica; "Master Of Puppets" ile metal akımının merkezine biraz daha yakınlaşmıştı ve eleştirilere göre bu albüm, Metallica'nın thrash eğiliminin tabutuna çakılan son çiviydi. "Master Of Puppets"ın piyasaya çıkışı, Metallica'nın bir indie grubu olarak geçirdiği günlerle olan son bağlarını da koparıyordu. Music For Nations ile olan kontratları, albümün çıkışı ile yenilenmişti ve Q-Prime herşeyini daha büyük hesaplara göre düzenlemişti bile. "Master Of Puppets", Amerika'da, Michael Wagener tarafından yeniden mix'lenince, o güne kadar yaptıkları en iyi çalışma haline getirilmiş oldu. Hem listelere 41 numaradan girdiği İngiltere'de, hem de ilk otuz içinde yeraldığı Amerika'da altın plak kazandı. Albümde Orion isminde enstrumental mükemmel bir parça vardı.
Bu arada, 26 Temmuz'da Hetfield, Indiana, Evansville'deki konser öncesi kaykaydan düşüp bileğini kırdı.
Tüm aksilikler bir yana, grubun başarısı günden güne artıyordu. Amerika'daki etkileyici permormansı ile Master Of Puppets'ın satışı 500.000'i geçmişti. Gerçi Amerika'da hala glam akımı hakimdi. Fakat Metallica önderliğinde, Antrax, Slayer ve Megadeth gibi metal'in daha sert grupları, pazarda ciddi bir pay kapmaya başlamışlardı.
10 Eylül'de grup yeniden yollara düştü. Eski dostları Antrax'la birlikte başladıkları Avrupa turnesine Newcastle, Birmingham ve Londra'da devam ettiler. Ancak 21 Eylül'deki Hammersmith Odeon konseri, Metallica'nın bu kadrosu ile İngiltere'de verdiği son konseri olacaktı.
İngiltere turnesinin zaferi henüz tazeyken Metallica, İskandinavya'ya yönelmişti. Lars'ın şehri Kopenhag'a giderlerken, tur otobüsleri, küçük bir Danimarka kasabası olan Ljungby yakınlarında, buzlanan yolda kaymış ve şarampole yuvarlanmıştı. Otobüstekilerin çoğu hafif yaralar, ezik ve sıyrıklarla kurtulurken Cliff Burton, henüz 24 yaşındayken, orada ölmüştü.
İlk tepkileri şu olmuştu: Devam etmeye gerek kalmadı. Çünkü ekip bozuldu, büyü dağıldı. Sonunda Metallica yola devam kararı aldı. Led Zeppelin'in aksine, Metallica 'Cliff de olsa böyle olmasını isterdi' gürültüleri arasında yeniden işe koyuldu. Katıksız bir çıkarcılıkla çalışan menajerler Mensch ve Burnstein'ın baskıları ile turnenin geri kalanı yeniden düzenlendi ve Cliff'in zamansız ölümü bir kenara atılıverdi.
Bu ölüm bir kazaydı ancak Mensch ve Burnstein, bu tip rock trajedilerine hiç de yabancı değillerdi. AC/DC ve Def Leppard grupları da Q-Prime 'ın şemsiyesi altındaydı ve şirket, bu olaylarla parasına para katmıştı.
Metallica, Flotsam & Jetsam'ın genç basçısı ve büyük bir Metallica hayranı Jason Newsted'i kadrosuna katmıştı. Newsted, aslında grubun basçısı olmasının ötesinde, besteci, sözcü ve menajer gibi çalışarak gruba liderlik de yapıyordu fakat Metallica ile, içinde bulunduğu indie ortamdan, daha elit ve daha ticari duruma yükselme şansını yakaladığını hissediyordu ve bu kaçırılacak bir fırsat değildi.
Amerika'da bir seri provadan sonra Newsted, Metallica ile ilk konserine Japonya'da çıktı. Öte yandan, 15 Kasım'da Tokyo'daki bu konser, grubun da Japonya'daki ilk konseri idi. Metal Church ile birlikte çalmak üzere Amerika'ya döndüler. Bu konserler Jason Newsted için bir sınav olacaktı. Çünkü Amerika'da, Metallica'nın en tanınan ve sevilen elemanı Cliff'di. Fakat gelen eleştriler olumlu oldu. Bazı eleştirmenler için ise Cliff'siz bir Metallica, artık eskisi ile aynı değildi. O, grubun kendine özgü niteliklerin; özgür ruhun, soytarılığın, iğrençlik yanının ta kendisi idi.
Hollanda'da Zwolle'deki Aardshock Festivali'nde çaldılar. Aslıda grubun repertuarı, bir önceki yıl Master Of Puppets turnesindeki repertuarın aynısı idi. Bu repertuardaki tek fark , yeni basçı Newsted'in bass solosu idi (çoğu eleştirmenin gözünde, bu yapılmaması gereken bir yanlıştı, özellikle de Cliff'in anısı henüz çok tazeyken). Anthrax, Metal Church, Laaz Rockit ve Crimson Glory elemanları da, bu solo karşısında tepki göstermişler ve Metallica'ya daha mesafeli durmaya bşlamışlardı. Avrupa'da ise Q-Prime yayın hakkını MFN'dan Phonogram'a geçirdi.
"The $5.98 EP- Garage Days Re-Revisited", Lars'ın yeni yaptırdığı, ses izolasyonlu garajında, Temmuz ayında kaydedildi. Phonogram, Ağustos ayında cover parçalardan oluşan EP'yi yayınladı ve hem Amerika'da hem de İngiltere'de ilk 30'a girdi. EP, gruptan bu tip bir çalışma beklemeyen sadık hayranlar için tam bir şaşkınlık olmuştu.
Castle Donington, grubun Jason Newsted ile gerçek anlamda ilk İngiltere konseriydi aynı zamanda. Grup vasat bir performans göstermişti, bazı eleştirmenlere göre bu durum, bu dört elemanın hiçbirinin iyi müzisyen olmamalarından kaynaklanıyordu. Jason, Cliff Burton'ın gölgesinde kalmıştı, gruba uyumu yoktu ve çalışı kendinden emin değildi. İki gitaristin uyumları ve becerileri de pek içaçıcı değildi. Ve Lars'ın vuruş zamanlaması hep kayıyordu, fotoğrafçılara poz vermeyi, davul çalmaktan daha çok önemsiyordu. Grup, daha sonra Donington'daki performanslarının kötü olduğuu kabul etmişti. Onların savunmasına göre teknik sorun yaşamışlardı çünkü sahne headline gruplara göre ayarlanmıştı, ön gruplar hiç düşünülmemişti.
Monsters Of Rock turnesinin ardından ABD'ye dönen Metallica, sonunda ilgisini yeni bir albüme yöneltebildi. Bu albüm, Jason Newsted'le ilk albümleri olacaktı ve Newsted, gruba gireli neredeyse bir yıl olmuştu. Kasım ayı ile Aralık'ın başlarını yeni parçalar yazarak geçirdiler.
"The $19.98 Home Video - Cliff'em All", korsan tarzda hazırlanmış bir formda piyasaya çıktı. Cliff'in anısına hazırlanan bu kaset, önce Aralık ayında ABD'de yayınlandı ve bir anda 90.000 adet satıldı. Ardından Nisan ayında da Avrupa'da piyasaya verildi. Bu video MTV çağındaki gösterişli video clip yapmaları yönündeki baskıları reddetmelerinin sonucunda ortaya çıkmıştı.
Garage Days EP'si ve Cliff'Em All videosu ile az parayla büyük atılımlar yaptılar, fakat protesto ettikleri bazı kurum ve kuralların da tam ortasında buluverdiler kendilerini. Banka hesapları,avukatlar, iş menajerleri vs. gibi...
"...And Justice For All" albümünün kaydındaki performanslarından dolayı, bir kez daha Q-Prime'ın itelemesi sonucu büyük günlerin kapısından adımlarını attılar ve ABD'de ilk kez gerçekleştirilecek 28 Mayıs'taki Monsters Of Rock turnesinin kadrosuna katıldılar.
Grubun işleri ile Lars ilgileniyordu çünkü James hergün Absolut Vodka şişelerinin yörüngesinde gezinirken, Kirk çizgi romanları, Jason ise walkman'i ile dış dünyadan kopuyorlardı. Basına demeçler vermenin ötesinde Lars, para kazanmakla çok fazla ilgiliydi, öte yandan Mensch ve Burnstein gibi paralı heriflerle çalışmaktan mutluydu ve kısa sürede bu işin kurdu olacağa da benziyordu.
Albümün mix'ini Steve Thompson ve Michael Barbiero yapmışlardı. Lars ise bu durumdan, Q-Prime'ın da hoşnut olduğunu tahmin ediyordu çünkü ortaya farklı yönlere açılan bir sound çıkmaktaydı.
Önce 'Harvester Of Sorrow' 45'liği piyasaya verildi. "...And Justice For All" ise 8 Eylül 1988'de piyasaya verildi. İngiltere listelerine 17 Eylül'de girdi ve 4 numaraya oturdu. Ancak albümün genel çizgisinden ötürü sert eleştriler gelmeye başladı. Ticari çekimin yörügesine girdiği şeklindeki yorumlar sonucu, ilk günlerinden beri grubu destekleyen hayranları bile, albümü itici buldular.
Fakat takdirler ve beğeniler, zehirli oklara üstün geldi ve grup yeni dostlar edinmeye devam ederek, yeşil dolarların büyüsüne kapılıp, thrash köklerine ihanet ettikleri ithamlarının önünü kesebildi.
Damaged Justice turnesi 24 Eylül günü, Edinburgh Playhouse'da başladı ve İngiliz hayranlar, grubu en hırslı, en parlak sahne düzenini görme şansını elde ettiler. İngiltere'den sonra Avrupa'ya, ardından Amerika'ya geçildi. Bu arada; Metallica tüm hayatı boyunca ilk kez, plak şirketi ile menajerlik şirketinin baskılarına dayanamadı ve alçakgönüllülükle MTV modasına uyarak, bir sonraki 45'liğinin video klibinin film çekimlerine başladı. Grup, kararını One'dan yana kullandı. Video , MTV Headbangers Ball'da ilk kez yayınlandığında, oldukça yüksek seyredilme oranı yakaladı. Bunun sonucu parça Amerika'da 35, İngiltere'de ise 13 numaradan listeye girdi.
Metallica'nın kodamanlar arasına girişinin kabülü, NARAS organizasyonu tarafından, grubun Ocak ayında 'En İyi Heavy Metal/Hard Rock' dalında Grammy'e aday gösterilmesi ile gerçekleşti. Fakat, Metallica aynı zamanda, LA'daki ödül töreninde, One'ı canlı çalması için de teklif almıştı. Bu da, yaklaşık 1 milyar izleyiciye TV yoluyla ulaşmak demekti ve herkes sonucun belli olduğunda hemfikirdi. Sonuç, 22 Şubat'ta Amerika'da TV'de yayınlandı. Metallica kazanmıştı, fakat sonuç hakkındaki tartışma haftalar sonra en şiddetli halini aldı.
Öte yandan birçok insan bu gösteride ilk kez bir Heavy Metal grubu izledi ve zihinlerinde oluşturdukları HM fikrinin yanlış olduğunu gördü. İnsanlar oradaşeytani bir ayin olacağını, haç yakılıp kurban kesileceğini bekliyordu.
Damaged Justice turnesi Amerika'dan Uzak doğu'ya, Yeni Zelanda'dan Avustralya ordan Japonya'ya geçtiler.üçlü Metallica makinası, 1989'un sonunda durdu. 18 ay süren gezinin ardından enerjisi ve duygusu tükenmiş bir hale geldi. Turnenin istatistikleri evin yolunu gösteriyordu: 250'den fazla konser, 4500 kutu bira, 3000 baget, 1650 set gitar teli ve 750 set bass gitar teli.
Bu sıralar grup, sahip olduğu krediyi kullanıyordu fakat eski hayranlarından gelen sıkı ve sert eleştriler sahnede çalan gruba bakış açısını da etkiliyordu. Fotoğraf manyağı olan Lars'ın sinirlendirici bir hal alan herşeye hakim olma durumu giderek daha fazla sevimsiz bulunuyordu. O kadar ki Wembley konserinde, davul setinin başından seyirciye hitap etmek için kalkan ve sahnenin önüne gelen Ulrich'i seyirci yuhalamıştı.
Bu arada bir sonraki albüm için parçalar da bir araya geliyordu. Sonbahar'da 12 yeni parça oluşturmuşlardı. One On One stüdyosuna 6 Ekim'de girebildiler. Bu kez prodüktör olarak çalışmak için Bob Rock'da karar kılmışlardı.
Bu arada grubun hayranları, Metallica'nın herşeyi satılık olan sıradan bir grup haline geleceği kaygısını taşımaya başlamasına rağmen, dünya rock basını grubu çok daha büyük bir dikkatle izlemeye başladı ve gözkırpmalarının bile haberini verdi. Çünkü MetalliA bir efsaneydi ve öyle kalacaktı.Bir kaç kişinin Yaptığı piyasa manyağı dolarcılar yorumu onları etkilemeyecekti.Metallica HM alanında bir devrim yartmayı başarmış;Metallcilerin birer satanist olmadığını göstermiştir.
Ardından kayıt sonuçlandı ve 1991'in ilkbaharı boyunca süren mix çalışmasına başladılar. Sade bir şekilde "Metallica" adı verilen albüm, 12 Ağustos 91'de piyasaya verildi. Metallica'nın o güne kadar yaptığı en yumuşak albümdü, gerçi hala korkuç sertti ama artık uçlarda değildi. Beşinci albümdeki ana fikir, daha sade soundlar oluşturmaktı. Enter Sandman İngiltere'de 5, Amerika'da 16 numaradan listelere girdi.
Sözleri açısından ise bu albüm, James Hetfield'in belki de en derin anlamlar içeren çalışmasıydı. Hassas ve duygusal yapı, önceki somurtkan ve korkutucu görünüşünün altına ustaca gizlenmişti. Ve 'Nothing Else Matters' 40 parçadan oluşan yaylı çalgılar ile desteklenmişti, bir aşk şarkısı idi. Hetfield'in içinde bulunduğu duygu yoğunluğunun aksine grubun diğer üç elemanı boşanmaya doğru gidiyorlardı albüm kaydı esnasında.
Albümün gerçek sınavı, sokaktaki hayranların vereceği tepkiye bağlıydı. Ve albümde yeralan parçalar, onların beklediklerinden biraz daha farklıydı. Londra, Hammersmith Odeon ve New York Madison Square Garden'da, Ağustos ayında, hayranları albümün tanıtım konseri için birbirlerini yemişlerdi.
Donington'daki konser 17 Ağustos'taydı. Günün kahramanı AC/DC olmuştu, Metallica ise 1987'deki görüntüsünden uzaktı.
Ancak ilk günlerin ardından, sahneye alışan grubun verdiği görünüm değişti. Rahatlamışlar ve işlerine konsantre olmuşlardı. Hetfield, Hammett ve Newsted kuliste konukları ve eski dostaları şakalaşıyor ve eğleniyorlardı. Bu arada Ulrich, kendi soyunma odasında son dakikaya kadar oturuyor, daha sonra havlularla örtünmüş ve dev yapılı korumalar ordusu tarafından çevrelenmiş bir halde sahneye gidiyordu. Hiçkimse onunla konuşamıyor ve hatta yaklaşamıyordu bile. Grubun yol ekibindeki elemanlar dahi, bu esnada ona ulaşamıyor ve konuşamıyorlardı ve bu durum Lars'ın egosunu, artık kontrol altında tutamadığı şeklinde yorumlanıyordu.
Bu arada albümün Billboard listesine 1 numaradangirdiği haberleri gruba ulaşmıştı. Bu da grubun diğer albümlerinin satışlarının artması demekti. Amerika turnesi en sonunda sonbaharda başladı ve grubun yeni sahnesi ve repertuarı 12 Ekim'de Kaliforniya, Oakland Stadyumunda ilk kez hayranlarının karşısına çıktı. Turnenin Amerika ayağında seyirci, grubun Mustaine'li garaj günlerinden, Cliff Burton'a kadar her ayrıntıyı içeren, kısa tarihi yansıtan 30 dakikalık bir video filmin gösterimi ile ısınıyordu.
1991'in sonunda Metallica, bütün dergilerde okuyucunun oylarını almayı başardı ve ödülleri silip süpürdü. 'Noting Else Matters'ın tanıtım videosunun MTV'de yayınlanması ile parça Amerika'da 36, İngiltere'de 6 numaraya oturmuştu Mayıs ayı içinde.
Dünya turnesinin ardından dörtlü, içinde İstanbul konserinin de yeraldığı turnenin hem ses hem de video kayıtlarından seçip sonuçta 3 CD'den oluşan Binge&Purge toplama konser albümü ile iki video kasetten oluşan konser kayıtları 93'ün sonlarında piyasaya çıktı.
Bu arada birçok ünlü heavy metal grubu, kendi orijinal çizgilerine ve geleneksel heavy metal kalıplarına geri dönüş içindeyken Metallica bunun tam tersini yapıyor, yeni arayışlara doğru yelken açıyordu.
San Francisco'nun güneyindeki Sausalito'da bulunan stüdyolarında, istedikleri gibi çalışıyorlardı. Ağustos '95'te kayıt işlemlerine başladılar. Öte yandan stüdyonun kendilerine ait olması da rahatlatıcı bir unsurdu. 95 Ekim'inde toplam 20 parça hazırladılar ve demo haline getirdiler. Albümün prodüktörlüğünü bir öncekinde de birlikte çalıştıkları Bob Rock yapıyordu.
Beş yıllık uzun bir aradan sonra 6 Haziran sabahı yeni albümleri olan "Load"u çıkaran Metallica, Stil, imaj, logo; kısaca Metallica'yla ilgili eski olan herşey değiştirmişti.
Kasım 1997 de çıkan "Reload" albümü ise "Load" albümünün peşinde bir devamı gibi. Albümde öne çıkan parçalar 'The Memory Remains' ve 'Devil's Dance' 'unforgiven II' ve 'Fuel' idi. Metallica bu albümle yeni ve daha genç bir dinleyici kitlesine de sahip oldu.
Metallica'nın yeni albümü "Garage Inc." 23 Kasım'98'de piyasaya sürüldü. Double albümde grubun eski ve yeni 27 cover parçası bulunuyor. Grup albüm tanıtım turnesi kapsamında Haziran ayında Türkiye'de bir konser verdiler.
Ardından senfoni orkestrasıyla verilen bir konser'in kayıdı karşımıza bir live albüm olarak S&M adıyla çıktı.Bu albümün ardından MetallicA albüm işine ara verdi.
Bir kaç yıl sonra Metallica hayranlarını bir şok bekliyordu.Jason Newsted gruptan ayrılmıştı.Yerine Robert Trujillo geldi ve grup yeni albüün kayıtlarına başladı.Yeni albüm 2003 yazında piyasaya çıktıve herkes çok eskiye dönüş beklerken onlar tarzlarını daha da değiştirip yepyeni bir metallica yarattılar.Artık şekil değiştirmiş bir Metallica vardı.Bir çok kişi her albümde olduğu gibi bu albümde de çok fdaşa eleştri yaptılar ama bu sefer ellerinde çok daha büyük malzemeler vardı. Mesela Kirk koskoca albümde hiç solo atmıyordu.Ve Lars teneke bateri kullanmıştı.Bazıları hardcore deme gafletinde bulundular metallica için ve tabi herzaman olduğu gibi hayatında hiç hardcore dinlememiş tipler atlayıp evet metallica ahanda o denenden yapıyor dediler.Akıllarınca metallica yı kötüleyip ortam yaptılar. Ki bu hardcore muhabbeti robert ın bir hardcore grubundan transferi nedeniyle yapılmaya başlandı ve albüm çıktıktan 1 ay sonrasına kadar devam etti ve sonunda onlar da saçmaladıklarının farkına vardılar. Metallica türkiyeye gelmek istediğini kenidisi belirtti ancak bizim müthiş organizatörlerimiz(!) anlaşamadılar ve malesef izleme şansını yitirdik.Bakalım ölmeden bir kez olsun metallica'yı canlı görme şansımız olabilecek mi?? Allah tan umut kesilmez..Neyse!!!
To Live Is To Die!!!
belki müzik yaşlanmaz ama müziği yapanlar yaşlanır ve bu onların müziklerini etkiler , 50 yaşında 18 yaşıdaki gibi heavy metal yaparsın ama bunu canlı performansda çalamadıktan sonra bi halta yaramaz . herkez ne derse desin grub yaptıkları belli ve ne durumda oldukları herkezin kendi düşüncesi vardır ,sever sevmez ama olmuyan bir şeyi olmuş gibi göstermesin o zaman tepki görür .
[Bu grubun kısa özgeçmişi olamaz ama size kısa bir özgeçmiş ]
Metallica'nın hikayesi, Lars Ulrich kendi grubunu kurmayı denemeye karar vermesi ile başlıyor. Lars'ın bu karardan sonra ilk işi yerel bir Los Angeles gazetesine ilan vermek oldu. Aldığı başvurulardan en ilgi çekicisi ise, 18 yaşındaki lise mezunu ve ateşli bir Black Sabbath hayranı James Hetfield'dendi. Bir basımevinde çalışıyordu ama gitar çalıyor ve şarkı da söyleyebiliyordu. LA varoşlarında büyümüştü ve küçük yaşlardan beri müzikle iç içeydi. Hetfield'in ilk grupları; Leather Charm ve Obsession gibi okul grupları idi.
Ulrich bir demo yapmak için bir sürü randevu almıştı ancak ikiliden başka hiç kimse yoktu. Bunun üzerine bassları ve diğer gitarları çalması için Lloyd Grant adlı zenci bir gitaristle anlaştılar. Demo hazırlığındaki üç kişi, eski model bir dört kanallı TEAC teypte, 'Hit The Lights'ı yaptı. Kayıt için yine aynı çevreden Dave Mustaine'i soloları çalması için ikna ettiler. Garajdaki ortam bu tip kayıt için pek uygun değildi ancak grup ve özellikle Mustaine, parçayı dinleyeceklerin üzerinde olumlu bir etki bırakabilmeyi başaracak kadar temiz ve ciddi çalıştılar.
Bu yeni çıkan hareketin ne kadar büyüyebileceğini hiç kimse tahmin etmiyordu. En azından Brian Slagel bile yeni kurduğu şirket Metal Blade etiketi ile piyasaya çıkardığı Metal Massacre adlı toplama abümü sadece 4500 adet basmıştı.
LA'da pek fazla duyulmayan bir konserleri İsviçre'li grup Krokus'un ön grubu olarak çağrılmaları ile oldu. Ancak Krokus son dakikada, organizasyondan çekilince tek başlarına çaldılar ve böylece gece, Metallica'nın gecesi haline geldi. Bu konserin ardından bir demo kaydettiler. Yedi parçadan oluşan demonun adı "No Life Till Leather" idi. Parçalar ise 'Hit The Lights', 'The Mechanix', 'Motorbreath' (Motörhead'e bir yollama idi ve onun izinde olduklarını belirtiyorlardı), 'Seek And Destroy' (geleceğin Metallica klasiklerinden biri olacaktı, bazen She Can Destroy diye de anıldı), 'Metal Militia', 'Jump In The Fire', 'Phantom Lord' idi.
Bu arada demoda çalan bass'çı Ron McGovney, gruba yeterince önem vermez olmuştu. Artık sahnede sık sık dalıp gidiyordu. Hetfield ve Ulrich, bassçı olarak kadroya San Fancisco çıkışlı grup Truma'nın mükemmel basçısı Cliff Burton'ı katmaya karar verdiler. Burton, Truma'dan ayrıldı ve Metallica ile stüdyo haline getirdikleri bir garajda provalara başladı.
Grup ilk albümünü kaydetmek istiyordu ancak grubun büyüyebilmesi için gerekli olan mali kayak kısa vadede bulunabilecek gibi değildi ve Johnny Zazula ile anlaştılar.
Grupta eleman problemi yine baş gösterdi. Mustaine alkol proplemi yüzünden kendi başını yakmıştı ve diğerlerinin gözünde ayak bağı konumuna gelmişti. Birkaç bira kasasının üzerinde sorunun tartışılmasının ardından, Hetfield sarhoş gitaristi diğerleri ile aldıkları karar gereği, bir saat içinde eşyalarını toplayıp gitmesini söyledi. Solo gitarist boşluğunu grup San Francisco'lu speed metal grubu olan Exodus'ta çalan Kirk Hammett ile doldurdular. Hammett'in çalışında Avrupa tarzı yoğundu, melodik, hızlı, saldırgan ve teknikti.
Ve sonuda Zazula, grubu Mayıs ayında New York'un kuzeyindeki Rochester'da bulunan Music America Recording Stüdyolarına soktu. Grup, altı haftada albümü kaydetti. Kapakta, kan gölünün içinde duran bir balyoz vardı ve grubun ilk albümü "Kill 'Em All" 1983 Temmuzunda piyasaya çıktı. Basın ve eleştirmenlerin bazıları, tarzın çok değersiz bir örneği olarak baktı ama mutlaka bir tepki aldı. Albümün ruhu, inanılmaz süratinde ve durdurulamayan gücündeydi. Çoğu parça "No Life" demosundan alınmıştı ama yeniden uyarlanmış ve güç katılmıştı içlerine.
"Kill 'Em All" 7,000 adet satmış ve bu da oldukça iyi bir rakamdı. Metal Forces gibi dergilerde 1983'e ait bütün ödülleri silip süpürmeye başlamışlardı. En iyi grup seçildiler. "Kill 'Em All" ile en iyi albüm ödülünü aldılar. Kirk Hammett, en iyi gitarist ödülünü aldı. Albümden çıkan ilk 45'lik 'Jump In The Fire' oldu.
İsviçre, Zürih'teki Volkshaus'da, Ocak 1984'te verdikleri ilk yabancı ülke konseri, Venom'un Seven Dates Of Hell turnesinde açılış grubu olarak çalmaları ile gerçekleşti. Seven Dates Of Hell turnesinin sonunda, turneyi izleyen herkesin paylaştığı ortak görüş, Metallica'nın, as grup olan Venom'ı ezdiği idi. Bunun nedeni, Venom'un yaptığı albümlerle trash geleneğinin öncüsü olmasına rağmen, sahnede profesyonel ve başarılı bir performans kalitesine ulaşamamış olması idi.
"Ride The Lightning", Avrupa'da Music For Nations etiketi ile 27 Temmuz 1984'te piyasaya çıktı ve İngiltere albümler listesine, ertesi ay 87 numaradan girdi. Albüm'de kadro Hetfield, Burton, Hammett ve Ulrich'ti. Amerika'da ise, Megaforce etiketi ile raflara girdi ve Johnny Z'nin deyimi ile 'doğdu'. Ancak albümün mix'i yine aceleye gelmişti. Metallica, ikinci albümü ile 'Yok Satmak' deyimiyle hemen tanıştı. Açılış parçası 'Fight Fire With Fire', 'Trapped Under Ice' ve Creping Death, yakıcı bir süratle, grubun temiz bir şekilde yeteneklerini sergileyebileceklerini ispat ediyordu.
"Ride The Lightning", Amerika'da 75.000 sattı. Bu indie bir şirket için rastlanmamış bir şeydi, inanılmazdı. Elektra, "Ride The Lightning"i Amerika'da yeniden piyasaya sürmek için paketlerken, Metallica 20 günlük bir tanıtım turnesi için Avrupa'ya geçti. Music For Nations, 'Creeping Death'i 23 Kasım'da EP olarak piyasaya sürdü. Metallica 17 Ağustos 85'te Leicestershire'daki Castle Donington'da yapılacak olan altıncı Monsters Of Rock festivaline hazırlanmak için İngiltere'ye uçtu. Amerika'da barlarda verdikleri konserlerdeki kalabalığa alışmış grup, ilk kez 50.000 kişilik bir seyircinin karşısına çıkacaktı. Donington konseri, onların basit bir trash grubu ve küçük işlere uygun oldukları yolundaki iddiaların zincirini kırdı ve Metallica, kendini kalabalığa kabul ettirdi. Çok olumlu tepki aldılar.
Eylül'den 26 Aralık'a kadar, üzerinde çalıştıkları 8 parça ile oluşturdukları "Master Of Puppets" Şubat 1986'da piyasaya çıktı. Metallica; "Master Of Puppets" ile metal akımının merkezine biraz daha yakınlaşmıştı ve eleştirilere göre bu albüm, Metallica'nın thrash eğiliminin tabutuna çakılan son çiviydi. "Master Of Puppets"ın piyasaya çıkışı, Metallica'nın bir indie grubu olarak geçirdiği günlerle olan son bağlarını da koparıyordu. Music For Nations ile olan kontratları, albümün çıkışı ile yenilenmişti ve Q-Prime herşeyini daha büyük hesaplara göre düzenlemişti bile. "Master Of Puppets", Amerika'da, Michael Wagener tarafından yeniden mix'lenince, o güne kadar yaptıkları en iyi çalışma haline getirilmiş oldu. Hem listelere 41 numaradan girdiği İngiltere'de, hem de ilk otuz içinde yeraldığı Amerika'da altın plak kazandı. Albümde Orion isminde enstrumental mükemmel bir parça vardı.
Bu arada, 26 Temmuz'da Hetfield, Indiana, Evansville'deki konser öncesi kaykaydan düşüp bileğini kırdı.
Tüm aksilikler bir yana, grubun başarısı günden güne artıyordu. Amerika'daki etkileyici permormansı ile Master Of Puppets'ın satışı 500.000'i geçmişti. Gerçi Amerika'da hala glam akımı hakimdi. Fakat Metallica önderliğinde, Antrax, Slayer ve Megadeth gibi metal'in daha sert grupları, pazarda ciddi bir pay kapmaya başlamışlardı.
10 Eylül'de grup yeniden yollara düştü. Eski dostları Antrax'la birlikte başladıkları Avrupa turnesine Newcastle, Birmingham ve Londra'da devam ettiler. Ancak 21 Eylül'deki Hammersmith Odeon konseri, Metallica'nın bu kadrosu ile İngiltere'de verdiği son konseri olacaktı.
İngiltere turnesinin zaferi henüz tazeyken Metallica, İskandinavya'ya yönelmişti. Lars'ın şehri Kopenhag'a giderlerken, tur otobüsleri, küçük bir Danimarka kasabası olan Ljungby yakınlarında, buzlanan yolda kaymış ve şarampole yuvarlanmıştı. Otobüstekilerin çoğu hafif yaralar, ezik ve sıyrıklarla kurtulurken Cliff Burton, henüz 24 yaşındayken, orada ölmüştü.
İlk tepkileri şu olmuştu: Devam etmeye gerek kalmadı. Çünkü ekip bozuldu, büyü dağıldı. Sonunda Metallica yola devam kararı aldı. Led Zeppelin'in aksine, Metallica 'Cliff de olsa böyle olmasını isterdi' gürültüleri arasında yeniden işe koyuldu. Katıksız bir çıkarcılıkla çalışan menajerler Mensch ve Burnstein'ın baskıları ile turnenin geri kalanı yeniden düzenlendi ve Cliff'in zamansız ölümü bir kenara atılıverdi.
Bu ölüm bir kazaydı ancak Mensch ve Burnstein, bu tip rock trajedilerine hiç de yabancı değillerdi. AC/DC ve Def Leppard grupları da Q-Prime 'ın şemsiyesi altındaydı ve şirket, bu olaylarla parasına para katmıştı.
Metallica, Flotsam & Jetsam'ın genç basçısı ve büyük bir Metallica hayranı Jason Newsted'i kadrosuna katmıştı. Newsted, aslında grubun basçısı olmasının ötesinde, besteci, sözcü ve menajer gibi çalışarak gruba liderlik de yapıyordu fakat Metallica ile, içinde bulunduğu indie ortamdan, daha elit ve daha ticari duruma yükselme şansını yakaladığını hissediyordu ve bu kaçırılacak bir fırsat değildi.
Amerika'da bir seri provadan sonra Newsted, Metallica ile ilk konserine Japonya'da çıktı. Öte yandan, 15 Kasım'da Tokyo'daki bu konser, grubun da Japonya'daki ilk konseri idi. Metal Church ile birlikte çalmak üzere Amerika'ya döndüler. Bu konserler Jason Newsted için bir sınav olacaktı. Çünkü Amerika'da, Metallica'nın en tanınan ve sevilen elemanı Cliff'di. Fakat gelen eleştriler olumlu oldu. Bazı eleştirmenler için ise Cliff'siz bir Metallica, artık eskisi ile aynı değildi. O, grubun kendine özgü niteliklerin; özgür ruhun, soytarılığın, iğrençlik yanının ta kendisi idi.
Hollanda'da Zwolle'deki Aardshock Festivali'nde çaldılar. Aslıda grubun repertuarı, bir önceki yıl Master Of Puppets turnesindeki repertuarın aynısı idi. Bu repertuardaki tek fark , yeni basçı Newsted'in bass solosu idi (çoğu eleştirmenin gözünde, bu yapılmaması gereken bir yanlıştı, özellikle de Cliff'in anısı henüz çok tazeyken). Anthrax, Metal Church, Laaz Rockit ve Crimson Glory elemanları da, bu solo karşısında tepki göstermişler ve Metallica'ya daha mesafeli durmaya bşlamışlardı. Avrupa'da ise Q-Prime yayın hakkını MFN'dan Phonogram'a geçirdi.
"The $5.98 EP- Garage Days Re-Revisited", Lars'ın yeni yaptırdığı, ses izolasyonlu garajında, Temmuz ayında kaydedildi. Phonogram, Ağustos ayında cover parçalardan oluşan EP'yi yayınladı ve hem Amerika'da hem de İngiltere'de ilk 30'a girdi. EP, gruptan bu tip bir çalışma beklemeyen sadık hayranlar için tam bir şaşkınlık olmuştu.
Castle Donington, grubun Jason Newsted ile gerçek anlamda ilk İngiltere konseriydi aynı zamanda. Grup vasat bir performans göstermişti, bazı eleştirmenlere göre bu durum, bu dört elemanın hiçbirinin iyi müzisyen olmamalarından kaynaklanıyordu. Jason, Cliff Burton'ın gölgesinde kalmıştı, gruba uyumu yoktu ve çalışı kendinden emin değildi. İki gitaristin uyumları ve becerileri de pek içaçıcı değildi. Ve Lars'ın vuruş zamanlaması hep kayıyordu, fotoğrafçılara poz vermeyi, davul çalmaktan daha çok önemsiyordu. Grup, daha sonra Donington'daki performanslarının kötü olduğuu kabul etmişti. Onların savunmasına göre teknik sorun yaşamışlardı çünkü sahne headline gruplara göre ayarlanmıştı, ön gruplar hiç düşünülmemişti.
Monsters Of Rock turnesinin ardından ABD'ye dönen Metallica, sonunda ilgisini yeni bir albüme yöneltebildi. Bu albüm, Jason Newsted'le ilk albümleri olacaktı ve Newsted, gruba gireli neredeyse bir yıl olmuştu. Kasım ayı ile Aralık'ın başlarını yeni parçalar yazarak geçirdiler.
"The $19.98 Home Video - Cliff'em All", korsan tarzda hazırlanmış bir formda piyasaya çıktı. Cliff'in anısına hazırlanan bu kaset, önce Aralık ayında ABD'de yayınlandı ve bir anda 90.000 adet satıldı. Ardından Nisan ayında da Avrupa'da piyasaya verildi. Bu video MTV çağındaki gösterişli video clip yapmaları yönündeki baskıları reddetmelerinin sonucunda ortaya çıkmıştı.
Garage Days EP'si ve Cliff'Em All videosu ile az parayla büyük atılımlar yaptılar, fakat protesto ettikleri bazı kurum ve kuralların da tam ortasında buluverdiler kendilerini. Banka hesapları,avukatlar, iş menajerleri vs. gibi...
"...And Justice For All" albümünün kaydındaki performanslarından dolayı, bir kez daha Q-Prime'ın itelemesi sonucu büyük günlerin kapısından adımlarını attılar ve ABD'de ilk kez gerçekleştirilecek 28 Mayıs'taki Monsters Of Rock turnesinin kadrosuna katıldılar.
Grubun işleri ile Lars ilgileniyordu çünkü James hergün Absolut Vodka şişelerinin yörüngesinde gezinirken, Kirk çizgi romanları, Jason ise walkman'i ile dış dünyadan kopuyorlardı. Basına demeçler vermenin ötesinde Lars, para kazanmakla çok fazla ilgiliydi, öte yandan Mensch ve Burnstein gibi paralı heriflerle çalışmaktan mutluydu ve kısa sürede bu işin kurdu olacağa da benziyordu.
Albümün mix'ini Steve Thompson ve Michael Barbiero yapmışlardı. Lars ise bu durumdan, Q-Prime'ın da hoşnut olduğunu tahmin ediyordu çünkü ortaya farklı yönlere açılan bir sound çıkmaktaydı.
Önce 'Harvester Of Sorrow' 45'liği piyasaya verildi. "...And Justice For All" ise 8 Eylül 1988'de piyasaya verildi. İngiltere listelerine 17 Eylül'de girdi ve 4 numaraya oturdu. Ancak albümün genel çizgisinden ötürü sert eleştriler gelmeye başladı. Ticari çekimin yörügesine girdiği şeklindeki yorumlar sonucu, ilk günlerinden beri grubu destekleyen hayranları bile, albümü itici buldular.
Fakat takdirler ve beğeniler, zehirli oklara üstün geldi ve grup yeni dostlar edinmeye devam ederek, yeşil dolarların büyüsüne kapılıp, thrash köklerine ihanet ettikleri ithamlarının önünü kesebildi.
Damaged Justice turnesi 24 Eylül günü, Edinburgh Playhouse'da başladı ve İngiliz hayranlar, grubu en hırslı, en parlak sahne düzenini görme şansını elde ettiler. İngiltere'den sonra Avrupa'ya, ardından Amerika'ya geçildi. Bu arada; Metallica tüm hayatı boyunca ilk kez, plak şirketi ile menajerlik şirketinin baskılarına dayanamadı ve alçakgönüllülükle MTV modasına uyarak, bir sonraki 45'liğinin video klibinin film çekimlerine başladı. Grup, kararını One'dan yana kullandı. Video , MTV Headbangers Ball'da ilk kez yayınlandığında, oldukça yüksek seyredilme oranı yakaladı. Bunun sonucu parça Amerika'da 35, İngiltere'de ise 13 numaradan listeye girdi.
Metallica'nın kodamanlar arasına girişinin kabülü, NARAS organizasyonu tarafından, grubun Ocak ayında 'En İyi Heavy Metal/Hard Rock' dalında Grammy'e aday gösterilmesi ile gerçekleşti. Fakat, Metallica aynı zamanda, LA'daki ödül töreninde, One'ı canlı çalması için de teklif almıştı. Bu da, yaklaşık 1 milyar izleyiciye TV yoluyla ulaşmak demekti ve herkes sonucun belli olduğunda hemfikirdi. Sonuç, 22 Şubat'ta Amerika'da TV'de yayınlandı. Metallica kazanmıştı, fakat sonuç hakkındaki tartışma haftalar sonra en şiddetli halini aldı.
Öte yandan birçok insan bu gösteride ilk kez bir Heavy Metal grubu izledi ve zihinlerinde oluşturdukları HM fikrinin yanlış olduğunu gördü. İnsanlar oradaşeytani bir ayin olacağını, haç yakılıp kurban kesileceğini bekliyordu.
Damaged Justice turnesi Amerika'dan Uzak doğu'ya, Yeni Zelanda'dan Avustralya ordan Japonya'ya geçtiler.üçlü Metallica makinası, 1989'un sonunda durdu. 18 ay süren gezinin ardından enerjisi ve duygusu tükenmiş bir hale geldi. Turnenin istatistikleri evin yolunu gösteriyordu: 250'den fazla konser, 4500 kutu bira, 3000 baget, 1650 set gitar teli ve 750 set bass gitar teli.
Bu sıralar grup, sahip olduğu krediyi kullanıyordu fakat eski hayranlarından gelen sıkı ve sert eleştriler sahnede çalan gruba bakış açısını da etkiliyordu. Fotoğraf manyağı olan Lars'ın sinirlendirici bir hal alan herşeye hakim olma durumu giderek daha fazla sevimsiz bulunuyordu. O kadar ki Wembley konserinde, davul setinin başından seyirciye hitap etmek için kalkan ve sahnenin önüne gelen Ulrich'i seyirci yuhalamıştı.
Bu arada bir sonraki albüm için parçalar da bir araya geliyordu. Sonbahar'da 12 yeni parça oluşturmuşlardı. One On One stüdyosuna 6 Ekim'de girebildiler. Bu kez prodüktör olarak çalışmak için Bob Rock'da karar kılmışlardı.
Bu arada grubun hayranları, Metallica'nın herşeyi satılık olan sıradan bir grup haline geleceği kaygısını taşımaya başlamasına rağmen, dünya rock basını grubu çok daha büyük bir dikkatle izlemeye başladı ve gözkırpmalarının bile haberini verdi. Çünkü MetalliA bir efsaneydi ve öyle kalacaktı.Bir kaç kişinin Yaptığı piyasa manyağı dolarcılar yorumu onları etkilemeyecekti.Metallica HM alanında bir devrim yartmayı başarmış;Metallcilerin birer satanist olmadığını göstermiştir.
Ardından kayıt sonuçlandı ve 1991'in ilkbaharı boyunca süren mix çalışmasına başladılar. Sade bir şekilde "Metallica" adı verilen albüm, 12 Ağustos 91'de piyasaya verildi. Metallica'nın o güne kadar yaptığı en yumuşak albümdü, gerçi hala korkuç sertti ama artık uçlarda değildi. Beşinci albümdeki ana fikir, daha sade soundlar oluşturmaktı. Enter Sandman İngiltere'de 5, Amerika'da 16 numaradan listelere girdi.
Sözleri açısından ise bu albüm, James Hetfield'in belki de en derin anlamlar içeren çalışmasıydı. Hassas ve duygusal yapı, önceki somurtkan ve korkutucu görünüşünün altına ustaca gizlenmişti. Ve 'Nothing Else Matters' 40 parçadan oluşan yaylı çalgılar ile desteklenmişti, bir aşk şarkısı idi. Hetfield'in içinde bulunduğu duygu yoğunluğunun aksine grubun diğer üç elemanı boşanmaya doğru gidiyorlardı albüm kaydı esnasında.
Albümün gerçek sınavı, sokaktaki hayranların vereceği tepkiye bağlıydı. Ve albümde yeralan parçalar, onların beklediklerinden biraz daha farklıydı. Londra, Hammersmith Odeon ve New York Madison Square Garden'da, Ağustos ayında, hayranları albümün tanıtım konseri için birbirlerini yemişlerdi.
Donington'daki konser 17 Ağustos'taydı. Günün kahramanı AC/DC olmuştu, Metallica ise 1987'deki görüntüsünden uzaktı.
Ancak ilk günlerin ardından, sahneye alışan grubun verdiği görünüm değişti. Rahatlamışlar ve işlerine konsantre olmuşlardı. Hetfield, Hammett ve Newsted kuliste konukları ve eski dostaları şakalaşıyor ve eğleniyorlardı. Bu arada Ulrich, kendi soyunma odasında son dakikaya kadar oturuyor, daha sonra havlularla örtünmüş ve dev yapılı korumalar ordusu tarafından çevrelenmiş bir halde sahneye gidiyordu. Hiçkimse onunla konuşamıyor ve hatta yaklaşamıyordu bile. Grubun yol ekibindeki elemanlar dahi, bu esnada ona ulaşamıyor ve konuşamıyorlardı ve bu durum Lars'ın egosunu, artık kontrol altında tutamadığı şeklinde yorumlanıyordu.
Bu arada albümün Billboard listesine 1 numaradangirdiği haberleri gruba ulaşmıştı. Bu da grubun diğer albümlerinin satışlarının artması demekti. Amerika turnesi en sonunda sonbaharda başladı ve grubun yeni sahnesi ve repertuarı 12 Ekim'de Kaliforniya, Oakland Stadyumunda ilk kez hayranlarının karşısına çıktı. Turnenin Amerika ayağında seyirci, grubun Mustaine'li garaj günlerinden, Cliff Burton'a kadar her ayrıntıyı içeren, kısa tarihi yansıtan 30 dakikalık bir video filmin gösterimi ile ısınıyordu.
1991'in sonunda Metallica, bütün dergilerde okuyucunun oylarını almayı başardı ve ödülleri silip süpürdü. 'Noting Else Matters'ın tanıtım videosunun MTV'de yayınlanması ile parça Amerika'da 36, İngiltere'de 6 numaraya oturmuştu Mayıs ayı içinde.
Dünya turnesinin ardından dörtlü, içinde İstanbul konserinin de yeraldığı turnenin hem ses hem de video kayıtlarından seçip sonuçta 3 CD'den oluşan Binge&Purge toplama konser albümü ile iki video kasetten oluşan konser kayıtları 93'ün sonlarında piyasaya çıktı.
Bu arada birçok ünlü heavy metal grubu, kendi orijinal çizgilerine ve geleneksel heavy metal kalıplarına geri dönüş içindeyken Metallica bunun tam tersini yapıyor, yeni arayışlara doğru yelken açıyordu.
San Francisco'nun güneyindeki Sausalito'da bulunan stüdyolarında, istedikleri gibi çalışıyorlardı. Ağustos '95'te kayıt işlemlerine başladılar. Öte yandan stüdyonun kendilerine ait olması da rahatlatıcı bir unsurdu. 95 Ekim'inde toplam 20 parça hazırladılar ve demo haline getirdiler. Albümün prodüktörlüğünü bir öncekinde de birlikte çalıştıkları Bob Rock yapıyordu.
Beş yıllık uzun bir aradan sonra 6 Haziran sabahı yeni albümleri olan "Load"u çıkaran Metallica, Stil, imaj, logo; kısaca Metallica'yla ilgili eski olan herşey değiştirmişti.
Kasım 1997 de çıkan "Reload" albümü ise "Load" albümünün peşinde bir devamı gibi. Albümde öne çıkan parçalar 'The Memory Remains' ve 'Devil's Dance' 'unforgiven II' ve 'Fuel' idi. Metallica bu albümle yeni ve daha genç bir dinleyici kitlesine de sahip oldu.
Metallica'nın yeni albümü "Garage Inc." 23 Kasım'98'de piyasaya sürüldü. Double albümde grubun eski ve yeni 27 cover parçası bulunuyor. Grup albüm tanıtım turnesi kapsamında Haziran ayında Türkiye'de bir konser verdiler.
Ardından senfoni orkestrasıyla verilen bir konser'in kayıdı karşımıza bir live albüm olarak S&M adıyla çıktı.Bu albümün ardından MetallicA albüm işine ara verdi.
Bir kaç yıl sonra Metallica hayranlarını bir şok bekliyordu.Jason Newsted gruptan ayrılmıştı.Yerine Robert Trujillo geldi ve grup yeni albüün kayıtlarına başladı.Yeni albüm 2003 yazında piyasaya çıktıve herkes çok eskiye dönüş beklerken onlar tarzlarını daha da değiştirip yepyeni bir metallica yarattılar.Artık şekil değiştirmiş bir Metallica vardı.Bir çok kişi her albümde olduğu gibi bu albümde de çok fdaşa eleştri yaptılar ama bu sefer ellerinde çok daha büyük malzemeler vardı. Mesela Kirk koskoca albümde hiç solo atmıyordu.Ve Lars teneke bateri kullanmıştı.Bazıları hardcore deme gafletinde bulundular metallica için ve tabi herzaman olduğu gibi hayatında hiç hardcore dinlememiş tipler atlayıp evet metallica ahanda o denenden yapıyor dediler.Akıllarınca metallica yı kötüleyip ortam yaptılar. Ki bu hardcore muhabbeti robert ın bir hardcore grubundan transferi nedeniyle yapılmaya başlandı ve albüm çıktıktan 1 ay sonrasına kadar devam etti ve sonunda onlar da saçmaladıklarının farkına vardılar. Metallica türkiyeye gelmek istediğini kenidisi belirtti ancak bizim müthiş organizatörlerimiz(!) anlaşamadılar ve malesef izleme şansını yitirdik.Bakalım ölmeden bir kez olsun metallica'yı canlı görme şansımız olabilecek mi?? Allah tan umut kesilmez..Neyse!!!
To Live Is To Die!!!